Het is heerlijk groeizaam weer op het moment. Een lekkere temperatuur waarbij de planten genoeg zon en warmte krijgen zonder meteen uit te drogen en zo nu en dan een buitje. Of een fikse bui. Bij ons onweerde het vannacht behoorlijk hard. Prachtige om te zien want je zag overduidelijk de bliksemschichten. Ik was net die middag op mijn tuin geweest en terwijl ik naar het onweer zat te kijken en de regen hoorde neerstorten bedacht ik tevreden dat alles daar wel tegenkon.
Nou ja, misschien ligt er een tomatenplant omver, die stokken zijn niet helemaal stevig genoeg voor zo’n zware plant. Maar verder…? Alles krijgt mooi even flink wat water, dat kon het wel gebruiken, al had ik de meest dorstige planten natuurlijk al een slok gegeven.
O, nee… het komkommerkruid! Ik heb het gister in de tuin gezet. Tijdens het vervoer is helaas de plant geknakt, het was ook wel wat riskant om te vervoeren, zo’n mooie, lange, maar wat tengere plant. Heel zorgvuldig heb ik ehbo verleend. Twee stokjes langs de plant in de grond en dan een touw om de stokken gewikkeld. Zonder de plant te beknellen werd het zo gedwongen om weer netjes rechtop te staan en zo zichzelf (hopelijk) weer te herstellen. Want dat de natuur veerkrachtig is, daar ben ik inmiddels wel achter! Zo kun je tomatenplanten ook heel goed ‘repareren’, weet ik uit ervaring. Prettig om te weten als je net een tak knakt waar nog prachtige vruchten aan hangen te rijpen. Een spalk aanleggen en zorgen dat de stengel niet bekneld komt te zitten, dan groeit het vanzelf weer aan elkaar. En hopelijk gebeurt dat ook met mijn komkommerkruid. Maar of de stokjes na deze storm nog overeind staan…?
