Tag archieven: komkommerkruid

Klaarmaken voor de winter

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

Op steeds meer plekken in de tuin wordt het kaal. Als ik vervolgens ook nog het onkruid verwijder is het zelfs leeg zwart. Voor de meeste tuinders ideaal voor de winter. Zwart ziet er mooi opgeruimd uit en ik moet zeggen dat ik ook echt wel geniet van die mooie zwarte, opgeruimde tuintjes om mij heen. Toch heb ik liever een bedekte aarde. Hoe ik dat doe, dat verschilt per tuinvak. In het ene vak staan vaste planten en daar is sowieso al weinig aarde te zien. Onder de struiken groeit vaak bodembedekker. Het scheelt in het onkruid én het beschermt de aarde tegen uitdroging.

Op andere plekken heeft zich tijdens de zomer phacelia uitgezaaid. Mijn favoriete groenbemester die vele insecten aantrekt. Het nadeel is dit jaar dat het zó goed groeit dat mijn tuin een wildernis lijkt. En hoewel dat bij mij wel vaker het geval is, heb ik diep in mijn hart toch ook liever een nette tuin. Maar, meer nog dan de nette tuin, wil ik dat insecten zich thuis voelen. Dus laat ik de phacelia groeien en bloeien, zolang het niet in de weg staat.

De laatste tijd kon ik echter halverwege mijn tuin de paden niet meer zien en stond deze mooie groenbemester kniehoog. Toen werd het me toch wat teveel. In een uurtje had ik de meeste phacelia uitgetrokken en waren de paden weer zichtbaar. De uitgetrokken phacelia scheur ik in stukken en gooi ik op de aarde. Nog een manier om de aarde te bedekken. De planten vergaan makkelijk en volgend jaar zal ik er weinig last meer van hebben. Hooguit zijn er nog wat dikke stengels niet goed verteerd, maar die zijn dan inmiddels zo broos als luciferstokjes en zo opgeruimd. Ondertussen houden ze het vocht in de aarde, geven ze het bodemleven voeding en werkzaamheden. Terwijl ik komende winter mijn naaihobby weer oppak, doen de bodemdiertjes het werk in mijn tuin.

De stukken tuin die ik nu nog leegmaak moeten het met een andere bodembemester doen. Winterrogge is de enige die nu nog te zaaien is (al zou je met dit mooie weer altijd wat kunnen uitproberen). Helaas komt de winterrogge bij mij vaak pas in het voorjaar op, juist als ik weer wil gaan beginnen. Toch zaai ik alles in. Want voor ik de tuin in het voorjaar weer op orde heb, houden de groenbemesters de tuin ‘bezet’. Waar al wat groeit, kan niet óók onkruid groeien.

Het komkommerkruid wat ik een maand geleden nog heb ingezaaid is, dankzij de warmte vermoed ik, behoorlijk gegroeid. Nu ik laatst het onkruid er tussenuit heb gehaald lijkt het een stuk netter. Wat heerlijk om zo de tuin winterklaar te maken.

Groenbemesters

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Er komen steeds meer lege plekken in de tuin. Er zijn nog wel wat groenten te telen maar eigenlijk vind ik het voor dit jaar wel even goed zo. Om de aarde niet helemaal kaal te laten zaai ik groenbemesters in.

De phacelia heeft zichzelf al (zeer) rijkelijk uitgezaaid en zorgt voor een mooi groen tapijtje rondom de tegels. Op de plek van de kapucijners heb ik winterrogge en komkommerkruid gezaaid. Gezien de hongerige vogels die altijd in de buurt van de tuinen lijken te ‘hangen’ heb ik er maar een net op gelegd. Ik kan zien dat het onkruid eronder al begint op te komen. Nu de groenbemesters nog.

Vooruit kijken

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

duizendschoon Momenteel kan ik volop genieten van mijn zaai- en verzorgwerk van vorig jaar. De duizendschoon staat namelijk in bloei! Het is een tweejarige plant die pas het tweede jaar bloeit. Enig geduld en vooruit kijken is dan wel gewenst. Maar het is het wachten zeker waard want de plant bloeit met prachtige, knalroze bloemen (dan zijn ze op de foto maar flets) en er zitten er nog heel wat in de knop.

Het lastige bij een tweejarige is dat ik me dan in het tweede jaar afvraag of ik zelf moet gaan zaaien om volgend jaar weer mooie bloemen te hebben of dat de plant zichzelf gaat uitzaaienkomkommerkruid. En met de zachte winters van de laatste jaren is de kans ook nog eens aanwezig dat de plant overwintert en ik helemaal niet meer hoef te zaaien. Ach, als de vensterbank eenmaal leeg is omdat de vele plantjes die er staan inmiddels in de tuin geplant zijn, dan begint het vast wel weer te kriebelen en zaai ik voor de zekerheid maar wat. In de tuin verwacht ik dat de plant zich wel makkelijk zal uitzaaien, op het balkon zal de plant haar zaadjes goed moeten mikken wil het kans van voortplanten hebben.

Naast de gebroken hartjeduizendschoon, ook wel bekend onder de naam dianthus, staat er nog meer in bloei op het balkon. Paars-witte viooltjes, het blauwe komkommerkruid en het gebroken hartje. viooltjes

Verlengde oogst

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN0727 DSCN0726In mijn tuin zijn mijn tomatenplanten allang gerooid. Ze waren ziek en welke nog niet ziek waren hadden het te koud om de tomaten nog te laten rijpen. Ook op mijn balkon heb ik de boel opgeruimd, op één plant na die nog mooie tomaten had maar in een te grote pot staat om binnen te halen. De rest staat binnen, lekker warm. En zo pluk ik nog steeds verse tomaten. Niet zoveel meer, maar genoeg om mijn wekelijkse maaltijd macaroni te maken met verse ingrediënten. De dille die nog onder in de pot groeide kon het verschil in temperatuur (of misschien in droogte) niet aan en is overleden. Het komkommerkruid vindt het binnen schitterend en groeit als kool. Mooi zo, want het komkommerkruid dat in de tuin staat ziet er armetierig uit. Al leeft het nog wel, ondanks alle tegenslag. Na de winter krijgt het gezelschap van zijn grote, gezonde broer. Als ze dan allebei nog leven.

Uw bestelling is gearriveerd

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN0142Na het schrijven van verschillende blogberichten over groenbemesters werd het hoog tijd om zelf eens wat zaden van deze nuttige plantjes aan te schaffen. En zo werd er deze week een mooi pakketje bij mij bezorgd met twee kilo zaad van Winterrogge, een halve kilo van zoete gele Lupine, een klein zakje Phacelia (bijenvoer) en een klein zakje Borage (komkommerkruid), voorlopig kan ik wel weer vooruit!

De Phacelia is tot nu toe mijn favoriete groenbemester maar ik wil ook wel eens wat anders, vandaar dat ik nog wat andere heb besteld. Lupinen vind ik al van jongs af aan mooie planten maar ze werden bij mij altijd opgegeten door de slakken. Dat er mensen zijn die prachtig bloeiende lupines in de tuin hebben staan verwonderd mij meestal, het is hen wél gelukt! En dan geniet ik maar met hun mee van die prachtige bloemen.

Borage, beter bekend als komkommerkruid, is een leuk, lief uitziend plantje dat niet alleen goed is voor de grond als groenbemester maar dat ook nog eens helemaal eetbaar is. En ook de bijen zijn er gek op. Wat wil je nog meer?

Nou, het liefst een groenbemester die ik nog in september of oktober kan zaaien want dan komen de meeste van mijn tuinvakken leeg te staan. En daarom heb ik zoveel Winterrogge besteld. Alles wat in september nog niet met een andere groenbemester is ingezaaid krijgt een flinke dosis zaad van de Winterrogge. De rogge wortelt diep wat bij de dikke kleigrond waaruit mijn tuin bestaat een groot voordeel is. Dat scheelt weer spitten! En wie weet lukt het mij dan een keer om wortels te telen want dat is me tot nu toe nog niet gelukt.

Mijn tuin

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN1918Het is heerlijk groeizaam weer op het moment. Een lekkere temperatuur waarbij de planten genoeg zon en warmte krijgen zonder meteen uit te drogen en zo nu en dan een buitje. Of een fikse bui. Bij ons onweerde het vannacht behoorlijk hard. Prachtige om te zien want je zag overduidelijk de bliksemschichten. Ik was net die middag op mijn tuin geweest en terwijl ik naar het onweer zat te kijken en de regen hoorde neerstorten bedacht ik tevreden dat alles daar wel tegenkon.

Nou ja, misschien ligt er een tomatenplant omver, die stokken zijn niet helemaal stevig genoeg voor zo’n zware plant. Maar verder…? Alles krijgt mooi even flink wat water, dat kon het wel gebruiken, al had ik de meest dorstige planten natuurlijk al een slok gegeven.

O, nee… het komkommerkruid! Ik heb het gister in de tuin gezet. Tijdens het vervoer is helaas de plant geknakt, het was ook wel wat riskant om te vervoeren, zo’n mooie, lange, maar wat tengere plant. Heel zorgvuldig heb ik ehbo verleend. Twee stokjes langs de plant in de grond en dan een touw om de stokken gewikkeld. Zonder de plant te beknellen werd het zo gedwongen om weer netjes rechtop te staan en zo zichzelf (hopelijk) weer te herstellen. Want dat de natuur veerkrachtig is, daar ben ik inmiddels wel achter! Zo kun je tomatenplanten ook heel goed ‘repareren’, weet ik uit ervaring. Prettig om te weten als je net een tak knakt waar nog prachtige vruchten aan hangen te rijpen. Een spalk aanleggen en zorgen dat de stengel niet bekneld komt te zitten, dan groeit het vanzelf weer aan elkaar. En hopelijk gebeurt dat ook met mijn komkommerkruid. Maar of de stokjes na deze storm nog overeind staan…?