Een goed begin is het halve werk. En zo werd het terras gister in een vlot tempo gelegd nadat ik de vorige keer al een begin had gemaakt. Eindelijk, na 1,5 jaar op de to-do-list te hebben gestaan 😉 Het is heerlijk om in een hoekje van mijn tuin te kunnen zitten, op een stoel in plaats van op de grond, in de schaduw als ik daar behoefte aan heb, en zo mijn tuin te kunnen overzien. Al is de vlinderstruik daar eigenlijk wat te groot voor, het belemmert mijn zicht. Genietend van mijn welverdiende bakje koffie overwoog ik om op een ander plekje ook een eventuele zit mogelijkheid te maken. Zes tegels moeten genoeg zijn om m’n stoel neer te kunnen zetten en mijn voeten nog op de tegels ervoor te kunnen neerzetten. Jullie vragen je vast af waar ik dat dan wil doen, gezien mijn propvolle tuin. Nou… goed nieuws! Volgend jaar krijg ik nog een stuk tuin erbij! 🙂 Mijn buren (de ‘guppen’) houden er mee op en ik krijg een halve tuin (net zoveel als dat ik nu heb, 62 m2) erbij. Wat een heerlijk vooruitzicht! Ik ben alweer lekker bezig met plannen maken. De vlinderstruik kan dan meer ruimte krijgen evenals de framb
ozenstruiken. De pompoen hoeft dan niet meer via de bramenstruik en frambozenstruik de 2e verdieping op te zoeken maar mag gewoon over de grond verder groeien. En er is dus plaats voor een extra zitplekje. Alleen zal ik wel wat moeten puzzelen met mijn hoeveelheid tegels. Ik wil graag ook daar paadjes aanleggen (het is heerlijk om zonder modderschoenen door de tuin te kunnen lopen) maar daar heb ik niet genoeg voor. Ik zal wel wat paadjes moeten verleggen. Een leuke puzzel. Echt iets voor in de wintermaanden 🙂
Tag archieven: guppen
Spinazie
Gister kon ik de eerste spinazie oogsten en vanavond zal ik daar even lekker van smullen. Aangezien het een slinkgroente is verwacht ik dat ik hier precies genoeg aan heb voor een maaltje voor mijzelf. Hoe heb ik het toch zo mooi uitgekiend hè!
Wat is het toch heerlijk om hulp te kunnen vragen aan lezers van je eigen blog. Bij het zien van het kleine kevertje op mijn sla was inderdaad mijn eerste gedachte dat het een aardvlo was omdat het beestje zo kon springen. Echter meende ik dat deze alleen aan radijs komt en bovendien dat het groter zou zijn. Nu werd ik ook enigszins afgeleid door het plaatje in het boek dat schijnbaar 10x ware grootte moet voorstellen. Toch een aardvlo. De sla heb ik overigens gewoon nog gegeten. Eerst dacht ik dat ik het zou moeten weggooien maar één van de guppen (tsja, de volkstuinbuurmannen hebben een bijnaam gekregen in de tijd dat ik hun echte naam nog niet wist) dacht dat het nog prima kon. Voor ik het anderen heb voorgezet heb ik het eerst zelf maar gegeten, voor het geval dat, maar het was prima! Ach ja, in de winkel ziet het er ook altijd zo netjes uit dat ik nog een beetje moet leren wanneer ik de groente wel of niet kan eten als er iets mee gebeurd is.