Ruimte maken

In november wordt er bij ons volkstuincomplex gezamenlijk mest besteld bij een boer met een potstal. Mooie mest die door velen wordt besteld. Zo wil ook de volgende eigenaar graag alvast mest bestellen voor zijn toekomstige tuin. Nu had het bestuur wel een oplossing als er nog geen ruimte zou zijn in mijn tuin, maar als het een beetje kan maak ik graag een plekje vrij. En dat is gelukt.

Het achterste vak van de oude tuin was al aardig opgeruimd. De fruitstruiken waren allemaal al verhuisd, er stond alleen nog een druivenstruik die eruit moest en de composthoop lag er nog. Nou ja, en nog wat rommeldingen. Om het voor mezelf overzichtelijk te houden wat er nog wel en niet gedaan is, leek het me wel prettig om dit vak helemaal op te ruimen en vrij te maken voor de volgende huurder.

Na het uitgraven van de stronk van de druif was ik in ieder geval opgewarmd. Wat dat betreft is het niet erg om in de tuin te werken als het koud weer is. De composthoop heb ik omgezet en de compost die klaar was heb ik meegenomen. Weer een beetje mooie losse aarde voor de stevige natte kleigrond. Het is heel bijzonder om te zien hoeveel de grond van samenstelling verschilt terwijl de tuinen zo dichtbij elkaar liggen. Het lijkt wel een totaal andere tuin. Het biedt weer nieuwe uitdagingen en dat vind ik wel leuk.

De laatste bodembedekkers werden ook verhuisd en zo kwam er één groot vak leeg. De nieuwe huurder kan straks zijn mest kwijt.

Ik werk graag met tegelpaadjes in mijn tuin. Het geeft overzicht, scheelt vieze schoenen als je maar eventjes langkomt en met natte kleigrond scheelt het ook nog eens glibberen. Bij de nieuwe tuin lag een stapel met stenen en ik moest weten of ik daar genoeg aan had. Ik heb nu geen tijd om al strakke tegelpaadjes te leggen, maar door de tegels losjes op de aarde te leggen kan ik wel zien hoeveel ik er nodig zal hebben. Het bleek een leuke klus te zijn. De tuin veranderde van een kale, leeg stuk grond in een overzicht van vakken.

Ik kwam er al snel achter dat ik bij lange na niet genoeg had. De tuin is een flink stuk groter en ik moest de tegelpaadjes uit de oude tuin gaan slopen. En zo verandert de oude tuin steeds meer in een kale vlakte en krijgt de nieuwe tuin stukje bij beetje structuur.

Ik moet de volgende keer wel iets minder fanatiek met die tegels gaan sjouwen, ik had twee dagen spierpijn. Maar ach… het was zo leuk.

Nog eenmaal tegels

Kan ik het schrijven, dat ik de laatste keer met tegels in de weer bezig ben geweest? Ik twijfel even. Er liggen namelijk een paar tegels nogal los en die moeten nog. Maar goed, ze liggen al op hun plek en ik moet zeggen, het heeft geen haast. Maar het leggen van alle tegelpaadjes was wel mijn doel afgelopen winter en inmiddels zijn alle tegels in gebruik. Het laatste stukje is nu ook gedaan. Geen tegelpaadje maar een aantal stapstenen op weg naar de composthoop. Wat heerlijk dat ik nu overal in mijn tuin kan komen over nette tegelpaadjes. Toen de tuinbuurvrouw laatst even kwam kletsen huppelde haar dochter al vrolijk over al deze strakke paadjes.

Na het leggen van de laatste tegels ging ik meteen ook nog even aan de slag met de composthoop. Afgelopen winter had ik deze omgegooid en de mooie aarde over de tuin verspreid. Inmiddels lag er alweer een aardige berg van onkruid en keukenafval. Voor ik de composthoop weer terug ging gooien wilde ik eerst nog een gaas plaatsen. Zo kan ik de hoop hoger maken zonder dat het allemaal vanaf de berg naar de buren rolt. Zo hebben de buren minder overlast van mijn zooi en breidt de hoop zich minder breed uit in mijn tuin.

Het plaatsen van het gaas was zo gedaan. Andere jaren gebruikte ik het om de doperwten langs te laten groeien. De stokken liet ik erin zitten en dat kwam nu goed uit. In een mum van tijd stond er een gaaswerk. Erna hoefde ik alleen de composthoop nog eens om te gooien en de klus was geklaard. Met het omscheppen van de hoop heb ik ook nog eens het proces van composteren versneld. Dat is dubbel resultaat.

Winterwerk in lenteweer

Momenteel ben ik veel bezig in de tuin met winterklussen. De tegels liggen kriskras in de tuin. Functioneel, dat wel, maar verder geeft het een erg rommelige aanblik. En dus ben ik bezig om tegelpaden aan te leggen.

Ik heb maar een paar wensen: het moet netjes lijken, het moet niet volgend jaar alweer allemaal schots en scheef liggen en je moet niet over de tegels struikelen.

Dat laatste is een uitdaging. De tuin is allesbehalve vlak. Omdat de aarde veel hoger ligt dan het pad ernaast, heeft de tuin een bolling. En over de bolling moeten paden gelegd worden. Maar voorin is de tuin hoger dan achterin. Nog een bolling. Daar gaan tegels spontaan scheef van liggen. Een waterpas heeft maar beperkte nut als de tuin niet vlak is. Maar als ik de tuin vlak wil maken, zal ik een opstaande rand moeten maken, het eerste stukje waar je over kunt gaan struikelen.

Het lijkt allemaal heel ingewikkeld, maar ach, zo precies komt het ook weer niet. Dus liggen de tegels netjes recht langs een gespannen lijntje gelegd en lopen ze in een boogje omhoog en in een boogje naar beneden. Flink aanstampen en niet te grote verschillen tussen de tegels. Het lijkt netjes. Ik struikel nog nergens over en hopelijk ligt het twee jaar struikelvrij.

Inmiddels ben ik al verschillende middagen bezig geweest en het begint ergens op te lijken. Het geeft een voldaan gevoel. Nog één of twee keer en de hele tuin is over een pad bereikbaar.

Graafwerkzaamheden

DSCN0732 Wie ooit nog eens van plan is om een framboos in zijn tuin te planten mag er eerst wel goed over nadenken hoeveel ruimte deze struik mag innemen. Bovengronds ziet het er prachtig uit, is het makkelijk te snoeien en geeft het heerlijke vruchten. Ondergronds is het echter een verschrikkelijk woekerende plant die zich een weg dwars door de tuin baant.Meters bij de struik vandaan schiet er opeens weer wat groens omhoog wat hardnekkig terug blijft komen. Enkel mDSCN0731et flink graafwerk kan de wortel getraceerd worden en is deze weer te herleiden tot de moederstruik. Middenin het tuinseizoen, als er allerlei groente in de tuin staat is dat echter niet wenselijk. Vandaar dat ik dit voorjaar ben begonnen met het maken van een scheiding met worteldoek. Rondom het stuk met de frambozenstruiken en de braamstruik komt een rand met worteldoek tot zo’n halve à 1 meter diep.

In het voorjaar heb ik het eerste gedeelte gedaan maar er moet nog een heel stuk gebeuren. Het leek me gister een geschikt moment: weinig groente in de tuin, geen droge (en dus harde) grond én mooi weer.

Het is een klus die maar langzaam vordert, elke vooruitgang is welkom. Gelukkig ben ik toch weer bijna twee meter verder gekomen. En als het tegelpad er dan tóch al uit ligt is het nog niet zo’n gek idee om de route nog eens te bekijken. Echt praktisch lag het niet. Nu ik de tuin alweer een aantal jaren heb weet ik wat beter waar ik wel en waar ik geen paadje wil hebben. Zo langs de perenboom kan prima want daar groeit toch niks, vlak langs de frambozenstruik is onhandig want de helft van het jaar hangen de takken royaal over het pad. Na de klus van het worteldoek kan ik dus over naar ’tegels leggen’. Zo blijft ook de winter nog ’tuinseizoen’. DSCN0735

Stratenmaker

DSCN1100_rs Een goed begin is het halve werk. En zo werd het terras gister in een vlot tempo gelegd nadat ik de vorige keer al een begin had gemaakt. Eindelijk, na 1,5 jaar op de to-do-list te hebben gestaan 😉 Het is heerlijk om in een hoekje van mijn tuin te kunnen zitten, op een stoel in plaats van op de grond, in de schaduw als ik daar behoefte aan heb, en zo mijn tuin te kunnen overzien. Al is de vlinderstruik daar eigenlijk wat te groot voor, het belemmert mijn zicht. Genietend van mijn welverdiende bakje koffie overwoog ik om op een ander plekje ook een eventuele zit mogelijkheid te maken. Zes tegels moeten genoeg zijn om m’n stoel neer te kunnen zetten en mijn voeten nog op de tegels ervoor te kunnen neerzetten. Jullie vragen je vast af waar ik dat dan wil doen, gezien mijn propvolle tuin. Nou… goed nieuws! Volgend jaar krijg ik nog een stuk tuin erbij! 🙂 Mijn buren (de ‘guppen’) houden er mee op en ik krijg een halve tuin (net zoveel als dat ik nu heb, 62 m2) erbij. Wat een heerlijk vooruitzicht! Ik ben alweer lekker bezig met plannen maken. De vlinderstruik kan dan meer ruimte krijgen evenals de frambDSCN1102_rsozenstruiken. De pompoen hoeft dan niet meer via de bramenstruik en frambozenstruik de 2e verdieping op te zoeken maar mag gewoon over de grond verder groeien. En er is dus plaats voor een extra zitplekje. Alleen zal ik wel wat moeten puzzelen met mijn hoeveelheid tegels. Ik wil graag ook daar paadjes aanleggen (het is heerlijk om zonder modderschoenen door de tuin te kunnen lopen) maar daar heb ik niet genoeg voor. Ik zal wel wat paadjes moeten verleggen. Een leuke puzzel. Echt iets voor in de wintermaanden 🙂

Tuinplan

Het is de tijd om mijn tuinplan van vorig jaar eens onder de loep te nemen. Aangezien ik gebruik maak van wisselteelt kan ik het plan van vorig jaar niet klakkeloos overnemen. Bovendien is er nogal wat veranderd in de tuin. Volgens mij ben ik wat te enthousiast geweest met het planten van vaste planten. Zoveel vakken zijn er niet meer over om nog te vullen met groente… Maar goed, al doende leert men en zo doe ik het ook.

tuinplanIk heb het (kale) overzicht van vorig jaar er eens bij gepakt en ingevuld wat er nu zoal in de tuin staat aan vaste planten. De roos is van pot naar tuin gegaan, er zijn zowaar 2 vlinderstruiken bij gekomen (waarom eigenlijk twéé?), een klein appelboompje, een grote lavatera dat een vaste plant blijkt te zijn in plaats van éénjarig, een serie aan fruitstruiken en dan de talloze kleine stekjes van de aardbeiplanten die weer een plekje in de grond hebben ingenomen.

Een plan van vorig jaar om een zithoekje te maken is blijven liggen, ideaal om te doen als de tuin nog redelijk leeg is.  Daarnaast heb ik inmiddels een mooie tuinkast aangeschaft die tot nu toe alleen nog maar ingepakt in mijn slaapkamer staat te liggen. Er zullen dus weer wat dappere stappen gezet moeten worden, ik zit me nu alweer af te vragen hoe het me vorig jaar toch is gelukt met al die tegels en het aanleggen van de paadjes. Toch wel stoer hoor. En dat zal ik nu maar weer moeten doen want anders is er geen plek voor de tuinkast. Maar dit keer zal ik toch echt een sterke man moeten vragen want voor de tuinkast moeten er een paar grote, zware tegels verplaatst worden die ik zelf niet eens in beweging kan krijgen. Het wordt nog een hele klus. Wat zal dat een voldoening geven als het klaar is zeg!

Eerst maar eens wachten op mooi weer. Momenteel regent het nogal en dan is de tuin ook erg modderig. Wat kan dat verschillen per jaar. Ik weet dat ik 2 jaar geleden in februari in een hemdje (!) in de tuin aan het werk was. Nu heb ik het wel snel warm, maar dat zie ik mij dit jaar zeker niet doen, ook al is het een zachte winter. Ach… ik zie mijzelf die tuinkast er ook nog niet monteren, maar waarschijnlijk heb ik dat over enkele maanden toch echt wel gedaan. Wat lijkt het me heerlijk om mijn tuinspullen gewoon op de tuin te kunnen laten! Wat dat betreft mag het droge weer wel snel komen.