Tag archieven: tegels leggen

Nog eenmaal tegels

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Kan ik het schrijven, dat ik de laatste keer met tegels in de weer bezig ben geweest? Ik twijfel even. Er liggen namelijk een paar tegels nogal los en die moeten nog. Maar goed, ze liggen al op hun plek en ik moet zeggen, het heeft geen haast. Maar het leggen van alle tegelpaadjes was wel mijn doel afgelopen winter en inmiddels zijn alle tegels in gebruik. Het laatste stukje is nu ook gedaan. Geen tegelpaadje maar een aantal stapstenen op weg naar de composthoop. Wat heerlijk dat ik nu overal in mijn tuin kan komen over nette tegelpaadjes. Toen de tuinbuurvrouw laatst even kwam kletsen huppelde haar dochter al vrolijk over al deze strakke paadjes.

Na het leggen van de laatste tegels ging ik meteen ook nog even aan de slag met de composthoop. Afgelopen winter had ik deze omgegooid en de mooie aarde over de tuin verspreid. Inmiddels lag er alweer een aardige berg van onkruid en keukenafval. Voor ik de composthoop weer terug ging gooien wilde ik eerst nog een gaas plaatsen. Zo kan ik de hoop hoger maken zonder dat het allemaal vanaf de berg naar de buren rolt. Zo hebben de buren minder overlast van mijn zooi en breidt de hoop zich minder breed uit in mijn tuin.

Het plaatsen van het gaas was zo gedaan. Andere jaren gebruikte ik het om de doperwten langs te laten groeien. De stokken liet ik erin zitten en dat kwam nu goed uit. In een mum van tijd stond er een gaaswerk. Erna hoefde ik alleen de composthoop nog eens om te gooien en de klus was geklaard. Met het omscheppen van de hoop heb ik ook nog eens het proces van composteren versneld. Dat is dubbel resultaat.

Winterwerk in lenteweer

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Momenteel ben ik veel bezig in de tuin met winterklussen. De tegels liggen kriskras in de tuin. Functioneel, dat wel, maar verder geeft het een erg rommelige aanblik. En dus ben ik bezig om tegelpaden aan te leggen.

Ik heb maar een paar wensen: het moet netjes lijken, het moet niet volgend jaar alweer allemaal schots en scheef liggen en je moet niet over de tegels struikelen.

Dat laatste is een uitdaging. De tuin is allesbehalve vlak. Omdat de aarde veel hoger ligt dan het pad ernaast, heeft de tuin een bolling. En over de bolling moeten paden gelegd worden. Maar voorin is de tuin hoger dan achterin. Nog een bolling. Daar gaan tegels spontaan scheef van liggen. Een waterpas heeft maar beperkte nut als de tuin niet vlak is. Maar als ik de tuin vlak wil maken, zal ik een opstaande rand moeten maken, het eerste stukje waar je over kunt gaan struikelen.

Het lijkt allemaal heel ingewikkeld, maar ach, zo precies komt het ook weer niet. Dus liggen de tegels netjes recht langs een gespannen lijntje gelegd en lopen ze in een boogje omhoog en in een boogje naar beneden. Flink aanstampen en niet te grote verschillen tussen de tegels. Het lijkt netjes. Ik struikel nog nergens over en hopelijk ligt het twee jaar struikelvrij.

Inmiddels ben ik al verschillende middagen bezig geweest en het begint ergens op te lijken. Het geeft een voldaan gevoel. Nog één of twee keer en de hele tuin is over een pad bereikbaar.

Graafwerkzaamheden

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN0732 Wie ooit nog eens van plan is om een framboos in zijn tuin te planten mag er eerst wel goed over nadenken hoeveel ruimte deze struik mag innemen. Bovengronds ziet het er prachtig uit, is het makkelijk te snoeien en geeft het heerlijke vruchten. Ondergronds is het echter een verschrikkelijk woekerende plant die zich een weg dwars door de tuin baant.Meters bij de struik vandaan schiet er opeens weer wat groens omhoog wat hardnekkig terug blijft komen. Enkel mDSCN0731et flink graafwerk kan de wortel getraceerd worden en is deze weer te herleiden tot de moederstruik. Middenin het tuinseizoen, als er allerlei groente in de tuin staat is dat echter niet wenselijk. Vandaar dat ik dit voorjaar ben begonnen met het maken van een scheiding met worteldoek. Rondom het stuk met de frambozenstruiken en de braamstruik komt een rand met worteldoek tot zo’n halve à 1 meter diep.

In het voorjaar heb ik het eerste gedeelte gedaan maar er moet nog een heel stuk gebeuren. Het leek me gister een geschikt moment: weinig groente in de tuin, geen droge (en dus harde) grond én mooi weer.

Het is een klus die maar langzaam vordert, elke vooruitgang is welkom. Gelukkig ben ik toch weer bijna twee meter verder gekomen. En als het tegelpad er dan tóch al uit ligt is het nog niet zo’n gek idee om de route nog eens te bekijken. Echt praktisch lag het niet. Nu ik de tuin alweer een aantal jaren heb weet ik wat beter waar ik wel en waar ik geen paadje wil hebben. Zo langs de perenboom kan prima want daar groeit toch niks, vlak langs de frambozenstruik is onhandig want de helft van het jaar hangen de takken royaal over het pad. Na de klus van het worteldoek kan ik dus over naar ’tegels leggen’. Zo blijft ook de winter nog ’tuinseizoen’. DSCN0735