Verpieterde Japanse wijnbes

Mijn wijnbes, de derde op rij, staat er weer net zo armoedig bij als de vorige twee voor ze de geest gaven….
Waarom?
Ik hoor en lees altijd maar dat ze het overal doen!
Het is zo’n lekker vruchtje
Emmie

Het is alweer een hele tijd geleden dat dit berichtje op mijn site binnenkwam. Hoog tijd om mijn belofte aan Emmie waar te maken om uit te zoeken hoe een Japanse wijnbes het beste groeit. Toevallig had ik het laatste jaar ook last van een zielige Japanse wijnbes. Nu stond de plant er al een aantal jaren en was ik druk aan het stekken. Het zou zomaar kunnen dat de moederplant teveel energie moest steken in het aanmaken van nieuwe stekjes.

Het afgelopen jaar moest ik echter op den duur niet alleen mijn zaaigoed water geven maar ook de rest van de tuin, met al zijn gesettelde vaste planten. Het leek er toen op dat ik bij de Japanse wijnbes aan de late kant was, die zag er nogal verdord uit. ‘Het trekt wel weer bij,’ dacht ik. Hoopte ik. Toen ik me echter ging verdiepen in de verzorging van deze struik kwam ik tot de ontdekking dat juist die droogte wel eens het probleem kan zijn geweest.

Een Japanse wijnbes heeft graag een vochtige grond. Bij een te droge grond kan de plant afsterven. Daarbij moet de grond goed vocht doorlatend zijn en veel organische stof bevatten.

De plant staat graag in de zon, halfschaduw mag ook. De plant verdampt veel water via zijn bladeren, bij zonnig weer zul je tijdig water moeten geven. Giet het water bij de stam om vruchtrot te voorkomen.

Er zijn weinig ziekten die de Japanse wijnbes belagen. De enige die ik tot zover kan vinden, naast vruchtrot, is de honingzwam. Het is een paddenstoel die zich voedt met levend weefsel. Als deze paddenstoel van oktober tot december verschijnt, is het te laat om nog iets te doen. Je kunt het beste de plant verwijderen. Bij het voorkomen van de honingzwam helpt het om te zorgen voor een goed vocht doorlatende grond. Meer informatie over de honingzwam: www.defruitpluktuin.nl

Mijn stekjes van de Japanse wijnbes zijn inmiddels aangeslagen en staan op een nieuw plekje. Ik hoop dat Emmie de moed nog niet heeft opgegeven en het dit jaar nog eens kan proberen. Want na een stekelige pluk zijn de vruchtjes een heerlijke beloning.


Gebruikte websites

(nieuw) soort zaad II

Een nieuwe soort poll met de mogelijkheid om zelf een antwoord in te voeren. Bedankt voor het proberen! Het lijkt erop dat dit goed is verlopen aangezien er nieuwe ideeën zijn toegevoegd.

Of er zaad bestaat van de Egyptische ui weet ik eigenlijk niet. Bij mij plant deze zich voort door middel van de kleine uitjes die weer gaan uitlopen. Wie wil kan best wat uitjes krijgen om thuis eens te proberen.

Voor de geïnteresseerden vertel ik graag nog wat over de ananaskers. Het is een plant die ik graag eens zou uitproberen als ik nog eens teveel ruimte in de tuin had. Of misschien is het al genoeg om het eens te kunnen zien bij een ander in de tuin en het eens te kunnen proeven. In ieder geval, dit is wat ik ervan weet: De ananaskers lijkt erg op de lampionplant. In de lampionnetjes zit een besje en bij de ananaskers kun je die eten.

Toen ik me er vluchtig in had verdiept schreef ik de plant al snel ‘af’ omdat deze nog wel aardig groot kan worden. Nu ik er wat meer over lees kom ik tot de ontdekking dat er verschillende soorten zijn en dat ze niet allemaal zo groot worden. Je kunt ze zelfs in een pot houden. De besjes zijn erg lekker om te eten. Wat dat betreft is de ananaskers nog wel het proberen waard.

Voor wie het eens wil proberen of wil weten hoe de ananaskers eruit ziet, kijk eens op de sites onderaan deze pagina.

Als ik een (nieuw) soort zaad mocht kiezen, koos ik
×

www.mooiemoestuin.nl

www.moestuintips.nl

Vijgenboom II – snoeien

Vandaag een stukje over het snoeien van een vijgenboom. De beste tijd om de vijgenboom te snoeien is in november tot februari, tijdens de rustperiode van de boom. Bij het snoeien scheidt de boom melksap (wit) uit, dit kan irriterend zijn voor de huid.

Snoei dode en zieke takken terug tot op één knop, net als de takken die geen vrucht dragen. Verder kun je kijken naar kruisende takken, deze belemmeren elkaar namelijk in de groei. Zorg ervoor dat de boom ‘luchtig’ is. De ruimte tussen de takken zorgt ervoor dat het licht goed bij de bladeren kan komen.

Waar je verder nog op moet letten:

  • Veel snoeien zorgt ervoor dat de boom veel nieuwe scheuten zal aanmaken. Deze zijn kwetsbaar in de volgende winter. Vind je de boom toch te groot worden dan kun je er ook voor kiezen om de wortels af te steken. Neem vanaf de stam een halve tot één meter afstand en steek daar de wortels met een spade door. Deze klus kun je ook in de zomermaanden uitvoeren.
  • De boom draagt vrucht op het hout van dat jaar. Knip dus niet de jonge, uitgerijpte toppen met aankomende vruchtjes erop weg.

Dit is in het kort hoe je de vijgenboom kunt snoeien. Op de site wikihow.com is heel uitgebreid uitgelegd hoe je te werk kunt gaan en waar je op moet letten. Wil je extra informatie neem dan vooral daar even een kijkje, de link staat hieronder.

Dan is er ook nog de vraag of je een vijgenboom kunt stekken. En ja, dat blijkt te kunnen! Er zijn verschillende methodes voor. Ik heb er geen ervaring mee en verwijs de liefhebbers graag door naar de volgende site: www.vijg.nl


Gebruikte websites voor het maken van dit blogstukje:

Vijgenboom I

vijg in vijgenboomAl enige tijd geleden heb ik toegezegd een blogstukje te schrijven over een vijgenboom. Hier het eerste deel. Over het snoeien en stekken zal ik een volgende keer schrijven. Eerst de boom zelf maar eens ‘verkennen’ voor we de snoeischaar erin zetten 😉

De vijgenboom komt uit Mediterraan gebied maar er zijn genoeg soorten die het in ons klimaat goed doen. Eén daarvan is de Brown Turkey en als ik het zo goed zie is dat precies ook de vijgenboom waar ik al mee kennis gemaakt heb.

Vijgenbomen kunnen snel groeien maar dit heeft zo zijn nadelen. De lange, jonge scheuten zullen in de winter sneller bevriezen. Bovendien zal de boom meer oogst geven als de boom in toom gehouden wordt. Een vijgenboom kan dan ook prima in een pot gehouden worden. De voordelen hiervan zijn dat de boom langzamer groeit en de takken beter verhout zijn als de winter begint. Het nadeel is dat een boom in een pot sneller bevriest. Waar je voor kiest zal doorgaans ook sterk afhangen van de hoeveelheid ruimte die je hebt maar beide is prima mogelijk.

Een vijvijgenboom genboom houdt van water, maar niet van natte voeten. In de volle grond zal er in ons klimaat doorgaans genoeg regen zijn om de boom in deze behoefte te voorzien. Bij een pot zul je regelmatig water moeten geven. De boom laat zijn blaadjes hangen als het tekort komt. Juist bij een pot is goede afwatering erg belangrijk.

Daarnaast houdt de boom van een beschutte plek, het liefst bij een zuidmuur. Het kan enige vorst verdragen, hoeveel is afhankelijk van plek waar deze staat.

De oogst is doorgaans in augustus/september. De vijgen zijn maar kort houdbaar maar als het goed is zijn ze zo lekker dat je ze toch meteen opeet 😉 Ik las overigens dat je ze ook kunt invriezen. Voor wie meer wil lezen, mijn gebruikte sites staan hieronder.


  • www.vijg.nl > veel informatie over vijgen, prettig leesbaar
  • www.bergerie.nl > specialist in Olijfbomen, geeft ook informatie over Vijgenbomen
  • www.tuinadvies.nl > Bevat overzicht met verschillende soorten die goed gedijen in Nederland

Verzorging van de Amaryllis

Amaryllisbol AmaryllisNu ik toch bezig ben met de Amaryllis kan ik ook nog wel een stukje wijden aan het verzorgen van deze bol. Nog tijdens het schrijven  over het overhouden van deze bol begon ik me af te vragen of zo’n bol eigenlijk ook water nodig heeft. Je zou zeggen dat iemand die een Amaryllisbol gaat overhouden al enige ervaring heeft met een Amaryllis. Dat is in dit geval onjuist. Volgens mij heb ik nog nooit een Amaryllis in huis gehad. Als kind heb ik ze wel tot bloei zien komen bij ons thuis, maar zelf heb ik er geen verzorgd. Dus tsja… moet die bol eigenlijk ook water hebben straks?

Gelukkig zijn er meer mensen die zich dat afvragen en is er een site waarop helemaal omschreven staat wat je met de Amaryllis moet doen. In het kort: ja, de bol wil graag regelmatig water hebben als de plant zo’n 12 cm groot is. Wat erg belangrijk is (en dat is doorgaans bij bollen het geval) is dat de bol niet te nat blijft. Dan gaat deze namelijk rotten. Buiten in de tuin is er genoeg ruimte om het water weg te laten zakken, maar in een pot blijft het doorgaans staan.

Nog een tip: de bol bloeit langer als deze niet te warm staat dus niet boven de verwarming zetten. Zonlicht is niet perse nodig. Dat vergroot meteen het aantal plaatsen om de plant neer te zetten. Ik houd er wel van als een plant midden in de kamer kan staan, de vensterbank is vaak al vol 😉

www.fluwel.nl/

 

Zelf witlof telen

DSCN1686Vorig jaar ben ik voor het eerst zelf witlof gaan telen. Ik ben dol op witlof en het leek me leuk om eens van eigen tuin te eten. Het leek me erg ingewikkeld maar nu ik het één keer gedaan heb valt het eigenlijk best wel mee. Het meest lastige is dat de teelt relatief lang duurt en je langdurig een stuk grond in je tuin bezet hebt. Helemaal ten opzichte van de prijs in de supermarkt is het niet voordelig. Het voordeel is dat je de witlof verser dan vers kunt eten en je in de winter nog een andere groente van eigen tuin kunt eten. En, niet onbelangrijk, de witlof heeft een veel diepere, genuanceerde smaak.

Vowitlofor wie benieuwd is hoe het nu moet met dat witlof zaaien hier een overzicht met foto’s.

Voor je zaad aanschaft is het handig om te weten of je witlof mét of zónder dekgrond moet zetten. Ik heb zaad voor witlof zonder dekgrond, dat is het gemakkelijkst. Zaaien doe je in mei. Ik geef de voorkeur aan voorzaaien in bakjes thuis en plant de plantjes later in de tuin.

De witlof groeit als grote, weelderige ‘sla’, zonder vaste krop. Omdat je feitelijk een wortel aan het kweken bent is het van belang dat je de grond goed losmaakt. Zo krijg je een mooie stevige penwortel in plaats van allemaal kleine losse worteltjes.

Pas in septemwitlofwortels witlof rooienber/oktober hoef je weer iets aan de witlof te doen. Je gaat de wortel oogsten. Wip met een riek de wortel voorzichtig uit de grond. Op de foto rechts zie je twee mooie penwortels en één plant met allemaal losse worteltjes. Uit de dikke wortel groeien de mooiste kropjes. Het handigste is om niet alle wortels tegelijk te oogsten, in de tuin zijn ze beter te bewaren. Witlof kan niet tegen strenge vorst dus zorg dat ze daarvóór allemaal uit de grond zijn.

Na het oogsten van de wortel laat je de witlof drie dagen met blad en al in de tuin liggen. Vervolgens snijd je de bladeren tot zo’n 2 cm boven de wortel af.

witlofDe wortels die je wilt gaan zetten (zo heet dat bij witlof ;-)) doe je in een emmer met half zand en half potgrond. Is de wortel te lang dan kun je onderaan een stukje afsnijden. Ook de kleine worteltjes mag je afsnijden om één mooie grote wortel te behouden. Zorg dat het bovenste puntje van de wortel nog boven de grond uitsteekt. Giet vervolgens water in de emmer zodat al het zand goed tussen de wortels is gespoeld en de grond vochtig is. Als laatste moet je de emmer in het donker zetten. Ik deed dit door een zwarte vuilniszak om de emmer te doen en dit werkt prima. Zolang er maar genoeg ruimte is voor de witlof om te gaan groeien.

De witlof hoeft geen water meer tijdens het groeien en groeit het best in een koele ruimte, 10-15 graden. Afhankelijk van de temperatuur is de oogst na ongeveer 4 à 5 weken.


Er is iemand die nog veel uitgebreider het proces van witlof telen heeft beschreven en hierbij ook verschillende proeven heeft gedaan met hergebruik van witlofwortels. Nieuwsgierig?  Kijk dan op deze informatieve site: sjeftuintips.wordpress.com

De bloemen van de pioenroos

Een pioenroos zet je doorgaans in je tuin omdat je de bloemen zo mooi vindt. Maar dan: de plant neemt ruimte in, krijgt prachtige bladeren maar… geen bloemen. Wat dan? Een lezer vroeg zich af of er nog bloemen te verwachten zijn en met plezier duik ik even het internet op. Hierbij wat informatie over de voorkeuren van de pioenroos.

De eerste 1-2 jaar na aanplant kan het zijn dat de plant niet bloeit. Sommige sites spreken zelfs van bloei na pas 5 jaar. Is de plant dus net geplant heb dan nog even geduld.

De plaats van de pioenroos is ook erg belangrijk. De plant heeft er een hekel aan om verplant te worden dus wat aandacht besteden aan het zoeken naar het juiste plekje kan geen kwaad. De plant staat graag in zon of halfschaduw, wil de ruimte hebben en houdt van ietwat zure, goed water doorlatende grond. Met name klei- of veengrond vindt de plant aangenaam, op zandgrond wil het minder goed groeien.

Soms is de pioenroos te diep geplant, een belangrijke oorzaak van het uitblijven van de bloei. De ogen (ook wel neuzen genoemd) van de plant pioenroosmoeten slechts enkele centimeters onder de aarde komen te zitten. Kom je erachter dat je de plant te royaal hebt ingestopt dan is oktober de meest geschikte tijd om het planten nog eens over te doen.

Heb je inmiddels zin om een pioenroos aan te schaffen dan is oktober een goeie maand om de wens in een daad om te zetten. In dat geval kan het wel lonen om een wortelstok bij een kweker te kopen (bijvoorbeeld Vreeken), deze wortelstok is dan al enkele jaren oud en geeft je eerder plezier van de mooie bloemen.


Gebruikte websites voor dit artikel:

Buitenlandse invloeden

maggiplantHet komt regelmatig voor dat er iemand belangstelling heeft voor mijn tuin en een keer wil komen kijken. Met alle plezier geef ik een rondleiding en de meeste mensen vinden het dan ook wel leuk om nog even wat te doen. Aardbeien plukken, water geven bij warm weer, netten spannen of planten rooien en erna natuurlijk samen theedrinken achterin de tuin. Laatst waren we zelfs met zijn drieën (een andere tuinder zei al over mij dat ik veel vriendinnen heb ;-)) en dan kan er toch best wat werk verzet worden!

Dit keer was er een Iraanse vrouw die graag een kijkje wilde nemen. De meeste groenten kende ze inmiddels wel van haar verblijf in Nederland en ik was benieuwd of er ook planten waren die zij kende uit Iran. Zoals laatst een vrouw die de bladeren van mijn druivenstruik gebruikte voor het maken van Dolma. En ja hoor, dit keer kwamen we bij de Maggiplant terecht en kon ik weer wat nieuws leren. Zij kende deze plant namelijk van het theedrinken: de bloemen 10 minuten laten trekken in heet water en je hebt een smakelijke thee die ook nog eens heel gezond is. Zo helpt het bijvoorbeeld tegen buikpijn. Verder, zo vertelde ze me, gebruiken zij het ook om in te baden aangezien het erg goed is voor de huid.

We hebben het meteen even uitgeprobeerd: thee van verse maggibloemen. Zij blij omdat ze deze meestal in gedroogde vorm gebruikt en nu eens vers. En ik blij omdat ik weer een nieuwe theesoort heb ontdekt in mijn eigen tuin. Alleen jammer dat ik juist een week geleden de plant flink ingekort heb en de meeste bloemen heb afgeknipt. Want ja, dáár kon ik niks mee… 😉

Thuis heb ik nog even wat meer informatie gezocht over het gebruik van de Maggiplant. Leuk om te ontdekken dat de plant oorspronkelijk uit Perzië komt. Naast de bloemen en de bladeren worden ook de wortels gebruikt voor zowel het eten als geneesmiddelen. Voor wie meer informatie wil over de Maggiplant staan hieronder nog twee boeiende websites.

Tijd voor de vruchtdunning

perenboom Begin dit jaar heb ik zowel de appel- als de perenboom gesnoeid. Momenteel is het tijd voor de vruchtdunning. De appelboom, pas sinds 1,5 jaar in mijn tuin, heeft nog geen vruchten gegeven maar zit dit jaar boordevol appeltjes. De perenboom heeft in de afgelopen 3 jaar welgeteld 3 peren opgeleverd. Ik ben benieuwd wat ik dit jaar mag verwachten, het blijft altijd spannend tot de oogst.

Toen ik me verdiepte in het snoeien van de fruitbomen las ik ook dat er in juni een rui plaatsvindt bij de bomen waarbij overtollige appels en peren geloosd worden. Dit zijn doorgaans de vruchten die niet goed bevrucht zijn of van slechte kwaliteit. Inmiddels is het half juni en vraag ik me af of mijn appelboom nog van plan is wat te lozen. Tenslotte zitten er hier aan één tak véél te veel appel en ik heb geleerd dat dit ervoor kan zorgen dat de boom volgend jaar helemaal geen vruchten geeft. Bovendien is de kans groot dat alle appeltjes op deze manier klein blijven en flauw van smaak. Tijd dus om op zoek te gaan naar wat informatie over vruchtdunning.

Ik kom eeappelboom_vruchtdunningn prachtige site tegen over het uitdunnen van fruitbomen, een ieder die hier meer over wil weten moet daar zeker even een kijkje nemen! Er wordt heel gedetailleerd beschreven waar je op moet letten bij het dunnen en ook waarom het zo belangrijk is.

Meestal is de rui van mei tot half juni. Ik verwacht dat de appels die er nog hangen niet meer spontaan zullen afvallen en gemiddeld moet ik de helft tot 2/3 weghalen. Als ik zo naar deze foto kijk zou het wel eens meer kunnen zijn. Zo’n 2 à 3 appels mogen overblijven. Ik moet zeggen: ik vind het moeilijk om appels weg te halen, helemaal omdat het de eerste zijn. Maar als ik over 3 maanden 8 kleine, smaakloze appeltjes aan mijn appelboom heb zitten en volgend jaar helemaal niets zal ik zeker spijt krijgen. Bij de perenboom heb ik het gemakkelijker, her en der zit er een vrucht en al eerder dit jaar heb ik een aantal beschadigde vruchten verwijderd. Ik denk dat de rest kan blijven zitten, morgen maar eens even kijken.

www.fruitpluktuin.nl

 

Mandarijnenboom – Citrus reticulata

mandarijnenboom citrus reticulataEnkele maanden geleden kreeg ik via een spaaractie een mandarijnenboom. Of nou ja… boom… het was een klein plantje dat in winterrust was en wat stoffige, vaalkleurige blaadjes had. Voor een kweker is dat het ideale moment om de plant te versturen, ook al is de plant niet op zijn mooist. Het wortelstelsel is echter van goede kwaliteit, het ‘oog dat ook wat wil’ zal gewoon nog even geduld moeten hebben.

Ik verwachtte dat de plant al snel nieuwe blaadjes zou aanmaken zodra ik het regelmatig water zou gaan geven. Maar helaas… helemaal niet. Het ging ook niet dood trouwens, dus ik maakte me niet ongerust. Tussen het zaaien en verzorgen van de vele zaailingen in de vensterbank ging ik eens op zoek naar wat meer informatie over deze, voor mij, onbekende plant.

De plant verdraagt weinig vorst (wat mij in het geheel niet verbaast) en is daarom geschikt als kuipplant. Waarom de plant niet in de grond in mijn kas kan weet ik niet, maar om het in een grote pot in de kas te zetten leek mij wel een goed idee.

Na het verpotten begon de plant plots tot leven te komen en inmiddels heeft het dan toch wat frisse lichtgroene blaadjes. Ik vermoed dat ik enkele maanden achterloop op het seizoen want de plant bloeit normaal gesproken van mei tot september. Zoals jullie op de foto zien is er bij mij nog geen eens ruimte voor een bloemetje 😉 Overal waar ik informatie lees over de mandarijnenboom wordt gesproken over heerlijk geurende bloemen. Ik ben dus reuze benieuwd!

Voor de verzorging is het belangrijk om ietwat zure grond te gebruiken. Bij te kalkrijke grond zal het blad geel verkleuren. Er wordt dan ook aangeraden om de plant water te geven met regenwater in plaats van kraanwater omdat hier minder kalk in zit. Verder heeft de plant een hekel aan tocht (zet de plant in een beschut hoekje tegen een warme muur om plagen te voorkomen) en wil het graag veel licht, ook in de winter.

De vruchten zijn eetbaar, al vraag ik me af of ze lekker zullen worden. Tot nu toe lees ik alleen nog maar dat de vruchten in Nederland doorgaans erg bitter smaken. Voor de zoete mandarijnen zal ik dus nog steeds naar de supermarkt moeten.

Voor wie nog meer details wil weten is de volgende site wel interessant: www.neerlandstuin.nl