Uitgraven

Schreef ik vorige week over het verwijderen van één van de drie maggiplanten, vrijdag was de volgende maggiplant aan de beurt. Ik had de plant al vlak boven de grond afgeknipt en het werd tijd om de wortels uit te graven. Deze maggiplant was de grootste van de tuin en het uitgraven was dan ook een hele klus. Momenteel is het overdag vaak veel te heet om fysiek zo actief te zijn en ik was blij dat ik een keer op een avond ermee aan de slag kon. Desondanks kostte het nog heel wat zweetdruppels. De wortels zaten flink diep en één keer hoorde ik zelfs mijn stevige gereedschap kraken. Maar aan het einde van de avond was de plant uit de grond en lagen, hopelijk, alle wortels ernaast. Wéér een grote tuinklus gedaan.

Grond ontginnen

Ik voel me soms net een ontdekkingsreiziger in mijn tuin. Er zijn stukken waar de grond nog ontgonnen moet worden. Met name de linkervoorhoek zit vol met stenen, uit elkaar gevallen plastic, tegels (maar dan wel 10-20 cm onder de aarde), gruis en halfvergane palen. Waar het allemaal vandaan komt is mij een raadsel. Het lijkt me dat de vorige huurder ook graag groente verbouwde en geen stenen kweekte. Zou het de reden zijn waarom hij de kist linksvoor in de tuin had staan? Of zou er zoveel puin liggen omdat daar een kist stond zonder bodem? Ik zal het nooit weten. In ieder geval wil ik het er niet hebben en dus ben ik druk bezig om de aarde daar klaar te maken voor beplanting. Vorige week heb ik een vierkante meter vrijgemaakt en daarbij een bak vol stenen verzameld. Balken, metalen staven en gruis mag binnenkort allemaal naar de stort, maar de stenen wil ik gebruiken voor mijn ‘rotsrandje’. Met dit tempo zal het niet lang duren voor ik de hele voorkant kan leggen. En dan stond er ook nog een maggiplant, nummer 3 in de tuin. Eentje lijkt me wel genoeg, dus deze kon eruit. De wortels zitten flink diep en samen met de balken komt de oude bloempot zo wel vol.

Het is een flinke klus, maar het geeft me zeer veel voldoening als ik weer een stukje tuin in gebruik kan nemen, in de wetenschap dat mijn groente niet op een vuilnisbelt groeit, of vlak boven de dikke wortels van de maggiplant, maar gewoon, op redelijke grond. Dit keer heb ik plaats kunnen maken voor tomatenplanten. Ze kunnen mooi gaan groeien terwijl ik stukje bij beetje de rest van de voortuin ga ontginnen.

Pispotjes en heermoes uitgraven

M&M-tuin

Dankzij het harde werken vorige week had ik dit weekend de ruimte om het achterste stuk van de M&M-tuin grondig aan te pakken. Ik was er al eens bezig geweest om heermoes uit te graven en er stonden her en der wat bodembedekkers. De helft was helaas niet aangeslagen (in het begin kunnen ze wel wat extra water gebruiken en het is erg droog geweest) en er kwam her en der toch nog hardnekkig onkruid op. Juist links achterin zaten erg veel pispotjes met een enorme woekerkracht en daar was ik nog niet zoveel bezig geweest. Aan de slag dus!

Vrijdagavond namen mijn vriend en ik een stapel tegels uit de Spruitenieren-tuin mee, evenals drie flinke stukken bodembedekker. Nu ik de bak voor de framboos aan het maken ben heb ik helemaal zin om de tuin in te gaan richten. Maar vóór ik er vaste planten in ga zetten is het echt belangrijk om de pispotjes en heermoes uit te graven. Gelukkig hebben de pispotjes duidelijk herkenbare dikke witte wortels. Ik ging systematisch te werk. Na elk stukje ‘ontgonnen land’ kwam er weer een (stap)tegel te liggen en kon er een bodembedekker de tuin in. Bij de grens met een achterbuur misten twee tegels, die kon ik nu aanvullen. Helemaal links achterin heb ik een maggiplant uitgestoken en daar een heel klein composthoopje gemaakt. Het zal later nog wel groter moeten maar het begin is er!

Ondertussen was mijn vriend naar de bouwmarkt geweest en heeft hij de kist gekit. Er bleek namelijk nog lekkage te zitten en dat leverde natte slakkenkorrels en geschimmelde tulpenbollen op. Hopelijk is dat nu verleden tijd. Met zulke dagen wordt de tuin een stuk meer ‘eigen’. Het geeft veel voldoening en ik kijk erg tevreden terug op mijn arbeid.

Lekker bezig

M&M-tuin

Voor de verandering was ik eens op vrijdag aan het werk in de M&M-tuin. Opeens leer ik een heleboel nieuwe mensen kennen die er zaterdags vaak niet zijn. Zo ontmoette ik eindelijk één van mijn buren. Leuk om eens kennis met elkaar te maken.

Verder moest er natuurlijk gewerkt worden. Ik had een snoeischaar meegenomen van huis en kortte de Maggiplant flink in. Het was leuk geweest om thee te drinken van de bloemen die ik eraf geknipt heb, maar ik had geen heet water bij me. Het is de moeite waard om eens uit te zoeken of je de bloemen kunt drogen om in de winter ook Maggi-thee te kunnen drinken.

Aan de voorkant heb ik al het onkruid weer verwijderd. De pompoenen komen al lekker op gang en mogen over het zeil groeien. De tijm breidt zich langzaam uit en zorgt zo voor grondbedekking. De wortels en uien groeien gestaag door. In het begin van het jaar vroeg ik me af of ik die er wel in zou zetten. Tenslotte had ik ze wel in de Spruitenieren-tuin. Maar het heeft inmiddels zijn doel bereikt want het zorgt voor een ’thuis-gevoel’, je eigen gezaaide/geplante plantjes die elke keer weer een beetje groter zijn.

Van een andere tuinder kreeg ik wat knolselderij. Door een onverwachte flinke regenbui had ik geen tijd meer om ze een eigen plekje te geven in de tuin maar voorlopig staan ze ergens in de volle grond. Een andere tuinder bood me al boerenkool aan. Op deze manier hoef je weinig te zaaien met zoveel aanbod 😉 En elk stukje tuin dat onkruidvrij is kan maar beter gewenste planten bevatten, dat scheelt enorm. Dus een volgende keer komt er ook nog boerenkool in de tuin. Maar eerst de tuin wat beter op orde. Vooraan in de tuin lukt dat al aardig, ik houd het steeds een beetje bij en dan is het ook zo weer netjes.

 

Paardenbloemen oogsten

M&M-tuin

Vanuit de bus kun je de volkstuinen al zien liggen. Elke keer dat ik er langs kom rek ik mij uit om een glimp op te vangen van mijn nieuwe lapje grond. Gister zag ik al vanuit de bus dat de tuin vrolijk geel kleurde. Geel van de bloeiende paardenbloemen wel te verstaan. Hoewel het een vrolijk aanzien geeft, is het niet een bloem waar ik blij van word. Als je bij het uitsteken van deze plantjes ook maar één stukje wortel laat zitten komt de plant zonder twijfel weer terug. Splijt je de wortel in tweeën dan heb je het probleem verergerd in plaats van verbeterd. Maar niets doen zorgt voor nóg meer bloemen: eenmaal uitgebloeid waaieren er tientallen zaadjes over de tuin. Ik wist wat mij te doen stond: paardenbloemen steken.

Het werden twee overvolle emmertjes. Erna kon ik gelukkig zeggen dat de tuin voorlopig weer vrij van paardenbloemen is.

Naast paardenbloemen groeit er ook volop knoopkruid (groene plantjes met gele bloemetjes), heermoes (die ‘dennenboom-achtige’ sprietjes) en pispotten. Wat er ook veel te vinden is in mijn tuin zijn maggiplanten. Ik was erg blij toen ik laatst ontdekte dat ook hier een maggiplant te vinden is. Moet ik dan een keer verhuizen, dan hoef ik me daar in ieder geval niet druk om te maken. De maggiplant op de foto is echter niet de enige plant. Her en der in de tuin komen er nog wat op, ik vermoed dat er een stuk of vijf te vinden zijn. Dit is overigens wel de grootste. Jammer dat ik gister vergeten ben wat mee te nemen voor de soep die we vandaag aan het maken zijn. Volgende keer dan maar.

Buitenlandse invloeden

maggiplantHet komt regelmatig voor dat er iemand belangstelling heeft voor mijn tuin en een keer wil komen kijken. Met alle plezier geef ik een rondleiding en de meeste mensen vinden het dan ook wel leuk om nog even wat te doen. Aardbeien plukken, water geven bij warm weer, netten spannen of planten rooien en erna natuurlijk samen theedrinken achterin de tuin. Laatst waren we zelfs met zijn drieën (een andere tuinder zei al over mij dat ik veel vriendinnen heb ;-)) en dan kan er toch best wat werk verzet worden!

Dit keer was er een Iraanse vrouw die graag een kijkje wilde nemen. De meeste groenten kende ze inmiddels wel van haar verblijf in Nederland en ik was benieuwd of er ook planten waren die zij kende uit Iran. Zoals laatst een vrouw die de bladeren van mijn druivenstruik gebruikte voor het maken van Dolma. En ja hoor, dit keer kwamen we bij de Maggiplant terecht en kon ik weer wat nieuws leren. Zij kende deze plant namelijk van het theedrinken: de bloemen 10 minuten laten trekken in heet water en je hebt een smakelijke thee die ook nog eens heel gezond is. Zo helpt het bijvoorbeeld tegen buikpijn. Verder, zo vertelde ze me, gebruiken zij het ook om in te baden aangezien het erg goed is voor de huid.

We hebben het meteen even uitgeprobeerd: thee van verse maggibloemen. Zij blij omdat ze deze meestal in gedroogde vorm gebruikt en nu eens vers. En ik blij omdat ik weer een nieuwe theesoort heb ontdekt in mijn eigen tuin. Alleen jammer dat ik juist een week geleden de plant flink ingekort heb en de meeste bloemen heb afgeknipt. Want ja, dáár kon ik niks mee… 😉

Thuis heb ik nog even wat meer informatie gezocht over het gebruik van de Maggiplant. Leuk om te ontdekken dat de plant oorspronkelijk uit Perzië komt. Naast de bloemen en de bladeren worden ook de wortels gebruikt voor zowel het eten als geneesmiddelen. Voor wie meer informatie wil over de Maggiplant staan hieronder nog twee boeiende websites.

Vondsten

Een nieuw stuk tuin erbij brengt nog allerlei verrasDSCN1550singen met zich mee. Want dat je boven de grond alleen maar gras ziet (nou ja, zag…) betekent niet dat er alleen maar gras groeit.

Zo had ik in de winter ontdekt dat er nog twee rabarberplanten waren blijven staan, de kleine rode puntjes boven de grond kondigden hun komst al aan. Aangezien ik al twee rabarberplanten had heb ik in april de plant gesplitst en her en der wat uitgedeeld. Inmiddels is het allemaal bezorgd/geplant/opgehaald en kunnen er een heleboel mensen binnenkort genieten van hun (eerste) rabarberoogst.

Bij het weghalen van het vele onkruid, waarbij ik graag met een schepje meteen de wortels meeneem uit de aarde, stuitte ik al verschillende keren op wat aardappels. Met name in één vak kwam ik behoorlijk wat van deze piepers tegen. Eén aardappel was wel een héle dikke, ik denk dat ik die niet in één maaltijd op zou krijgen. Ik heb het echter niet geprobeerd, de aardappel is gewoon op de composthoop beland. Waarom? Eh… ja… ik hoor dan wel eens dat zo’n aardappel niet meer lekker is, maar of het echt zo is? Ik heb het niet geprobeerd, misschien had ik dat moeten doen, dan had ik het geweten.

VerderDSCN1546 kwam er nog wat groens boven in het achterste gedeelte van de tuin, vlakbij de muur. Het zou een vaste plant kunnen zijn al kon ik me niet meer herinneren dat de buren daar wat hadden staan. Samen met een andere tuinder heb ik er laatst nog eens bijgestaan (de plant is inmiddels al wat groter dan op de foto) en die dacht aan knolselderij of een maggiplant. Als je de bladeren aanraakt en even ruikt zou dat wel eens kunnen kloppen, het ruikt sterk naar selderij. Gezien de plaats van de plant vermoed ik een maggiplant. Nog nooit gebruikt maar hier en daar op internet lees ik al dat het een leuke aanwinst is. In ieder geval blijft de plant staan.