Het stukje grond tegen de muur van de gemeentewerf aan is niet zo goed te gebruiken als moestuin. Door de hoge muur komt er maar weinig zon. Door de vereniging wordt het dan ook niet meegerekend voor je aantal vierkante meters. Maar gebruiken mag je het wel en de afgelopen jaren groeiden daar verschillende vaste planten. Een klimhortensia, lampionplant, gele Wederik, clematis (die overigens maar slecht op gang kwam en vervolgens waarschijnlijk is overwoekerd) en verschillende bodembedekkers. Verder was daar mijn composthoop, takkenhoop en een plekje voor mijn tuinkast.
Soms kwam ik daar padjes tegen. Onopvallend donkerbruin. Soms ritselde er wat tussen de lange stelen van de Wederik en overwoog ik om snel alles opzij te buigen in de hoop te ontdekken welk diertje zich daar schuilhield.
Maar nu… nu wordt álles weggehaald. Er zal niets anders overblijven dan kale grond. Logisch als je bedenkt dat een volgende tuinder met zijn eigen plannen en ideeën komt. Maar uitermate wreed als je denkt aan al die diertjes die er een huis hadden gevonden. Het liefst nam ik ze allemaal mee naar de M&M-tuin maar ik denk niet dat ze daar gelukkig van worden. Hopelijk gaan de werkzaamheden langzaam genoeg om ze rustig te kunnen laten vertrekken naar een tuin (of twee) verderop. In dat geval heeft het tenminste een voordeel dat er nog zoveel te doen is.
