Categoriearchief: Archief 2020

Water geven

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Na al die weken met regen had ik het niet verwacht, maar momenteel zijn mijn man en ik vrijwel dagelijks aan het water geven in de tuin. Hoewel de onderlaag nog vochtig genoeg is, ziet de bovenlaag er gebarsten en droog uit. Alles wat net gezaaid is heeft nog geen kans gehad om wortels te maken tot de vochtige onderlaag. Te weinig water geven en het zaaien is voor niets geweest. Dus gaan we trouw naar de tuin om alles water te geven. Ook de fruitstruiken krijgen wat, vooral de bodembedekkers eronder zien er droog en dor uit. Ze hebben na de verhuizing nog niet genoeg tijd gehad om zich te settelen.

Er staat inmiddels al aardig wat in de tuin, zoals gewoonlijk wordt er meer getuinierd dan geblogd 😉 Bij deze maar weer eens een update. Ga daarna maar snel weer lekker naar buiten om van het mooie weer te genieten.

In het preivak (nog geen prei te zien, maar het lijkt erop dat er al wel een sla is ontkiemd) heb ik alle plantuien geplant. Ik heb royaal besteld, vraag me niet waarom, dus voor de rest van het jaar hebben we waarschijnlijk wel genoeg uien.

In de koude kas komen de eerste radijsjes al boven de grond uitpiepen. Verder heb ik wat slaplantjes en andijvie gekocht om de oogst te spreiden. De eerste is alweer dood, hoe krijgt ‘ie het zo snel voor elkaar… De rest doet het goed en staat er fris en groen bij.

Verder heb ik ook wat broccoliplantjes gekocht, als voorsprong op mijn eigen zaaisel. Ook daar is er alweer eentje van dood, precies op de stengel doorgeknaagd door, vermoedelijk, een emelt. Ernaast staan nog drie andijvieplantjes, die wat minder snel zullen groeien als de plantjes in de koude kas. Weer een manier van oogst spreiden. Ze staan netjes onder een groen net, om te voorkomen dat de vlinders eitjes gaan leggen op die o zo smakelijke koolbladeren. Vorig jaar heeft het goed gewerkt.

En dan heb ik ook nog doperwten en kapucijners gezaaid. Ik wilde ze eigenlijk thuis voorzaaien, op de een of andere manier heb ik altijd veel uitval als ik ze rechtstreeks zaai, maar het kwam er maar niet van. Dan toch maar meteen in de volle grond. Misschien gaat het dit jaar wel goed, nu we zo trouw zijn met water geven. Met een net er overheen worden de net ontspruitende zaden niet door de vogels opgepikt. De kapucijners die ik heb gezaaid zijn klimmers en daar moeten nog stokken bij. Dan past het net er alleen niet meer overheen. Ik heb de gezaaide plekken gemarkeerd en als de plantjes een paar centimeter groot zijn kan ik de stokken er netjes naast in de grond duwen.

En zo begint de tuin al langzaam aan een beetje vorm te krijgen. Er moet nog plek blijven voor de tomatenplanten, de bonen, wortels, bieten, nog meer koolplanten en bloemen. O, en natuurlijk nog komkommer en meloen. Eigenlijk is er helemaal geen plaats voor groenbemesters 😀 Ach, we zien het ook allemaal wel. Dit jaar doe ik het rustig aan en ik zie wel wat er van komt. Ik ben allang blij dat de tuin er al netjes bij ligt en het is afhankelijk van het weer hoe lang dat zo blijft.

Bestelde zaden

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Hoewel de eerste zaden alweer een week in de grond zitten, schrijf ik toch nog even een stukje over mijn nieuwe voorraad. Het binnenkomen van de zaden in de late winter is altijd iets waar ik naar uitkijk. Ik kon niet wachten om te beginnen, al was het eind februari echt nog wat te vroeg en bovendien te nat.

Vrijwel elk jaar is er een soort bij die ik nog niet eerder heb geprobeerd. Omdat de kolen het vorig jaar met mijn ingegraven bloempotjesmethode zo geweldig gedaan hebben, wilde ik dit jaar de Romanesco eens uitproberen. Het is een soort lichtgroene bloemkool, dat niet bolvormig is maar in een torentje groeit.

Verder heb ik wat verschillende soorten groenbemester gekocht: rode & witte klaver en Esparette. Een nieuw snijbloemenmengsel dat ik al vroeg kon zaaien. En natuurlijk moesten er een aantal zadensoorten weer aangevuld worden. Vaak gebruik ik ze nog wel een jaartje langer dan de datum die er op het zakje staat. Het is vooral belangrijk om dan wat extra te zaaien omdat er minder opkomt, maar het kan nog prima. Maar het houdt een keer op en afgelopen winter heb ik maar eens een grote schoonmaak gehouden in mijn zadenbak.

Plantuien zijn makkelijk te planten en vragen weinig onderhoud. Ideaal als dat er straks misschien niet zoveel van komt. Kan ik hoogzomer straks prachtig uien oogsten.

Thuis zijn we druk bezig met de achtertuin en nu de meeste tegels eruit zijn hebben we naast tuin ook plek voor een stukje gras. Een dik pak graszaden zal genoeg zijn om niet alleen in te zaaien maar ook later nog eens de boel bij te houden. Voor dit jaar zijn dat weer genoeg zaden om in oogst te voorzien.

Rustig aan

Geplaatst op door — 2 reacties ↓

Met een zwangerschap van 31 weken gaat het werken in de tuin niet meer zo vlot. Hoewel mijn hoofd bij vlagen vol met plannetjes zit, moet ik realistisch blijven en per keer kijken wat er haalbaar is. Voor het zware werk komt mijn man me helpen, zoals hij in februari ook de eerste twee vakken zaaiklaar heeft gemaakt. Gewend als ik ben om altijd flink door te werken en pas thuis op de bank bij te komen is het een hele omschakeling. Maar al doende leert men en ach, zo praat je wat meer met de andere tuinders.

Afgelopen week heb ik een klein stukje tuin onkruidvrij gemaakt en losgemaakt met een mooi stuk gereedschap. Of het een naam heeft weet ik eigenlijk niet, maar het is ideaal om met niet teveel kracht het bovenste laagje aarde wat los te woelen.

Bij het zaden bestellen heb ik er rekening mee gehouden dat ik niet de hele tuin kan onderhouden en ik wil proberen zoveel mogelijk van de lege ruimte in de te zaaien met groenbemesters. Helemaal nu de kleigrond best wel hard en dik is, komt het wel goed uit dat ik een deel een jaartje hiermee kan laten begroeien. In het najaar/volgend jaar kan ik het door de grond werken en zo kan de grond mooi wat losser worden.

Het stukje bewerkte grond ziet er mooi zwart uit en dat zien de vogels natuurlijk ook. Het zou me niets verbazen als ze binnen een kwartier al zaten te zoeken naar zaadjes. Met twee cd’tjes aan een stokje hoop ik ze een tijdje op afstand te kunnen houden. En anders heb ik nog twee maanden om opnieuw in te zaaien.

Ik heb twee soorten groenbemesters door elkaar gezaaid. De ene is witte klaver, de andere is Esparette. Die laatste heb ik zelf nog nooit eerder gebruikt en ik ben wel benieuwd wat het is. De bijen worden er blij van en er staan mooie roze bloemetjes op het zaadzakje. Wie weet heb ik straks naast de phacelia nog een populaire bijenplant in mijn tuin staan.

Hoera! De zon schijnt!

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het is mooi weer geworden. Precies op tijd. Nu alle scholen, sportclubs, restaurants en ik weet niet wat allemaal dicht zijn, is het tuinseizoen begonnen. Maandag was het stralend weer en op het volkstuincomplex was het een drukte van belang. Na weken van regen zat iedereen te popelen om te kunnen beginnen en we genieten volop.

Ook ik ben lekker in de tuin bezig geweest. Thuis zocht ik op welke groenten ik kon zaaien en ik greep meteen mijn kans. Voor je het weet hebben we weer een week regen, al lijkt het er voorlopig niet op. Terwijl ik de preizaadjes nog maar net in de grond had, trok ik de laatste prei van het vorige seizoen uit de tuin. Een prachtige groente is dat, je kunt het het hele jaar door oogsten. Al duurt het natuurlijk nog wel even voor deze zaadjes voor oogstbare prei zorgen.

In de koude kas zaaide ik nogmaals wat sla en ook radijses. Enige weken geleden had ik al sla gezaaid in de hoop dat het lekker vroeg zou opkomen, maar daar is nog niets van te zien. Maar niet geprobeerd is altijd mis. Nu heb ik wat nieuwe in de koude kas gezaaid en ook een paar in de koude grond. Ik blijf het proberen 😉

Verder kon ik aan de gang met het onkruid. Hele tapijten gras groeien er aan de randen van mijn volkstuin. Met de natte aarde wil het er nog niet zo gemakkelijk uit. Behalve op het tegelpad. Daar hoefde ik maar een beginnetje te maken en ik trok hele lappen onkruid weg. Opeens ligt er een mooi schoon paadje achterin de tuin.

Middenin in een leeg vak groeit opeens een prachtige plant. Het is opgekomen vanuit de dikke bol die ik in het najaar in de tuin heb gepoot. Keizerskroon, tegen mollen en muizen. Van alle vijf bollen zie ik er overigens maar één die opgekomen is. Ik vraag me af of de rest later komt of dat de rest het laat afweten. Dat zou wel jammer zijn, ik vind de plant er prachtig uitzien. En als het dan ook nog wat mollen en muizen op afstand houdt is het helemaal mooi meegenomen. Een gangetje precies onder je net ontkiemde rode bieten verpest de oogst. Aan de andere kant: de kleigrond is aardig ingeklonken en wat gangetjes onder de grond zouden me ook nog wel eens kunnen helpen. Nou ja, we zien het wel. In ieder geval bloeit er binnenkort wat moois.

Een kostbaar droog uurtje

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het was vandaag mooi weer. Ik heb ervan genoten door een uurtje in de zon te zitten op een bankje buiten, met een dikke jas aan. De zon wordt al lekker warm.

Verder is het verre van lekker tuinweer. Harde wind en veel regen. Laatst was het op een zaterdagmiddag nog redelijk weer. Er stond wel een flinke wind maar het was droog en dat was al heel wat. Mijn man kwam me helpen met het zware werk in de tuin. De dichte dikke kleigrond moet een beetje losser gemaakt worden. Helemaal na zulke hevige regenbuien is goed te zien waar het water allemaal blijft staan. Complete meertjes ontstaan er aan de rand van de tuin.

Van een buurman kreeg ik voor de tuin thuis de tip om met een grondboor wat gaten te maken en deze te vullen met turfmolm. De grond achter huis is nogal dicht en de turfmolm kan dan als een lont werken om het water bij de plantjes te krijgen. Andersom kan het natuurlijk ook werken en daarom gaan we het ook toepassen in de volkstuin.

Met een grondboor maakte mijn man een stel gaten in de kleigrond op de plekken waar het water bleef staan. En ja hoor, op den duur kon hij zien dat de grond van samenstelling veranderde, zoals te zien is op de foto. De gaten vulde ik met de turfmolm. Met een stok kon ik het vermengen met water want de gaten stonden meteen alweer vol met water. Het is even afwachten of het op de lange termijn het water beter laat zakken.

In ieder geval was het ook nodig om de grond beter los te maken. Met een riek ging mijn man de kleigrond te lijf terwijl ik onkruid ging trekken. Vorig jaar heb ik een gereedschap gekregen waarmee je de grond wat losser kunt maken en die kwam nu ook goed van pas.

Na anderhalf uur waren er twee vakken grond mooi losgemaakt en onkruidvrij. Die zijn vast klaar voor het zaaien. De komende jaren zal ik veel groenbemesters zaaien om die vervolgens door de grond te kunnen werken. Ook dat kan goed helpen tegen wateroverlast.

In de koude kas heb ik alvast een beetje sla gezaaid. Met mijn ervaring dat sla zichzelf prima kan uitzaaien en na de winter dan prachtige kropjes levert, is het vroeg zaaien zeker het proberen waard. Ik ben benieuwd.

Een nieuw tuinjaar

Geplaatst op door — 2 reacties ↓

Vandaag heb ik de spits afgebeten voor het nieuwe tuinjaar. Het begon laatst al te kriebelen toen het zonnetje zo lekker scheen en vandaag kon ik er tijd voor vrijmaken. Er is nog genoeg te doen in de nieuwe tuin maar ik doe het maar rustig aan. Tenslotte hoeft de tuin niet in één jaar helemaal spik en span te zijn. De tegelpaadjes liggen er grofweg, maar je moet niet moeilijk ter been zijn want alles ligt schots en scheef. Volgend winter zijn die aan de beurt. Deze winter wil ik gebruiken om de aarde wat losser te maken en het wortelonkruid zoveel mogelijk te verwijderen.

Vanmiddag ben ik maar begonnen met de koude kas. Deze stond al in de tuin en is van een prachtig formaat. Blijkbaar heerst er een perfect klimaat voor grastapijten want het was helemaal dichtgegroeid. Tijd om deze eens onkruidvrij te maken. Tenslotte ga ik als eerste zaaien in deze koude kas.

Het was een zeer dichtgegroeid tapijt geworden en met de dikke kleigrond werd het een massief geheel. Al snel ruilde ik het kleine schepje in voor wat groters. Maar spitten, nee, dat ging ‘m helaas niet worden. Zo’n 30 cm onder de aarde ligt blijkbaar een gaasnetwerk, misschien wel gemaakt tegen de mollen. Her en der heb ik het waarschijnlijk toch wat kapot gemaakt, of het is niet meer in goede staat (waarschijnlijk allebei) want ik kwam losse stukjes gaas tegen. Toch maar een beetje voorzichtig dus. En zo maak ik stukje bij beetje kennis met mijn tuin.

Het lukte me om zo’n 2/3e van de kas vrij van onkruid te maken. En toen wilde ik wel graag eens even uitpuzzelen hoe de golfplaten erop moeten. Het was een leuke puzzel en het duurde niet lang voor ik erachter kwam. De golfplaten zitten mooi klem tussen twee buizen op de hoge zijde en onder een metalen frame aan de lage zijde. Geen wind die het eraf kan waaien. Geniaal bedacht. Ik houd nog wel wat puzzelstukjes over, namelijk wat metalen staven. Ik zal de vorige eigenaar eens vragen waar ik die voor moet gebruiken. Al heeft dat gepuzzel ook wel zo zijn charme.

Ik vermoed dat mijn bestelde zaden in februari binnenkomen en dan wil ik graag sla zaaien. Als ik nog wat oud zaad had gehad, had ik het vandaag al geprobeerd, maar helaas… Sla is een koudekiemer dus vroeg proberen kan prima. Lukt het niet, dan probeer ik het later nog eens.