Na een tijd van voorbereiding, uitzoeken, opmeten, offertes controleren en corrigeren, gegevens doorgeven en afwachten was het vandaag de dag dat het nieuwe glas voor mijn kas bezorgd werd. Van tevoren had ik al zitten piekeren hoe ik het glas het beste kon neerleggen zonder dat het zou breken. Tenslotte was het met het vervoer van de kas ondanks het goede verpakken toch niet allemaal zo goed gegaan. En hoe moest ik het naar mijn tuin brengen want de bezorging was maar tot op de stoep. De vorige keer gebruikten we een kruiwagen maar eigenlijk paste het glas daar niet zo goed in. En dan zóveel platen (voor het dak al 12)… tsja. Omdat ik niet goed kon overzien wat ik nodig zou hebben fietste ik naar de tuin met veel karton, een oude deken en de laatste oude doeken die ik nog kon vinden in huis in de hoop er ter plekke wat op te kunnen verzinnen.
Het bleek allemaal mee te vallen. Hoewel het glas niet verpakt was (zoals ik al had begrepen), zaten er wel mooie dikke plakkers op. De bezorger wilde me met alle liefde helpen om het glas naar mijn tuin te brengen en met elk twee keer lopen was het al gedaan. Door de dikke plakkers kon het glas tegen elkaar gezet worden en enkel voor de zekerheid deden we een stuk karton tussen de glasplaten en de wand van de kas. De deken, doeken en resterende dozen konden weer mee naar huis. Opgelucht stopte ik de spullen weer in mijn tas om vervolgens heerlijk ontspannen te kunnen gaan tuinieren.
