Na de bloei

Afgelopen winter zijn er twee fruitbomen verhuisd van mijn oude tuin naar mijn nieuwe tuin. Met het begin van het voorjaar kon ik al zien dat ze goed aangeslagen waren. Overal gingen groene knoppen open en kwamen er weer nieuwe blaadjes tevoorschijn. Beide bomen hebben gebloeid en inmiddels is ook daar het resultaat van zichtbaar. Talloze mini-vruchtjes hangen er aan de takken. Er zal nog heel wat af vallen, met name in juni komt er nog een rui. Maar duidelijk is dat er potentie in de bomen zit en dat de verhuizing goed gegaan is. Op de foto’s zien jullie links de pruimenboom en rechts de appelboom.

Opbouwen

Getrouwd en verhuisd. Een nieuwe levensfase om weer wat op te bouwen. Zo ook met de tuin waar ik nu makkelijk even langs kan gaan. Niet meer afhankelijk van de weekenden in combinatie met goed weer en een rustige agenda. Nee, even ’s avonds erheen fietsen om water te geven en nog een plantje in de tuin te planten. Ik kan aan de tuin merken dat ik er wat meer kom. Afgelopen week legde ik dan eindelijk een mooi paadje aan. Een opvallend stukje rechtlijnigheid in de chaos van de tuin. Het is nog maar het begin maar het geeft zowaar al een beetje structuur. Er is eindelijk een vak waarvan duidelijk is hoe groot het is. Gister zette ik daar de bonenstaken voor de kapucijners neer zodat ik binnenkort kan gaan zaaien. Het kan nog tot half mei, nog net dus 😉

De kist is na de behandeling met de rubber seal een stuk beter bestand tegen water. Ik zal de behandeling nog eens herhalen met wat extra beschermingsmateriaal (daar was de vorige keer niet genoeg van) en dan hoop ik op een droge kist. Dat is nu ook hard nodig want er staan steeds meer spullen in. Het is er zowaar zo vol dat ik bij het weggaan eerst de kist weer efficiënt moet inpakken voor de klep dicht kan. Maar het komt allemaal wel. Stukje bij beetje opbouwen.

Állerlaatste keer

En dan is het toch hélemaal afgelopen met de verhuizing van de tuin. Woensdag is de laatste lading tegels verhuisd. We hadden geluk dat het na de buien ’s ochtends droog werd. In de hozende regen is het niet leuk om zo’n (toch al niet meer interessante) klus te klaren. Maar het is gelukt. De laatste tegels zijn voor de (vele) liefhebbers op het volkstuincomplex. Tenslotte is het ook niet de bedoeling om de nieuwe volkstuin te gaan bestraten. Al zou je dat wel gaan denken als je ziet hoeveel tegels er inmiddels liggen. 😉

 

En dan resten alleen nog tegels

Ik heb zeker nog even gedacht aan Emmies berichtje toen ik gisterochtend maar weer aan de slag ging in de tuin. De tuinkast zou bijna opgehaald worden en dat leek me een goede stok achter de deur om tijdig de tuin helemaal klaar te hebben. Erna zou ik namelijk het gereedschap steeds van huis moeten meenemen. Het weer was gister gelukkig redelijk. Een paar miezerbuitjes, maar de droge dagen ervoor hadden ervoor gezorgd dat de klei iets minder zompig was.

Achterin de tuin was nog een hoekje met veel plantenwortels die ik moest uitgraven. Daarna ging ik gestructureerd van achter naar voren. Zowaar ben ik nog eens aan het spitten… jaja. Doorgaans trek ik het onkruid er liever gewoon uit dan het onder te spitten. Met de natte aarde is dat echter bijna niet te doen. En dus zijn sommige stukken van de tuin provisorisch gespit terwijl andere stukken al netjes onkruidvrij waren.

De laatste kruiwagen met afval maakte een vreugderondje. Oké, de tegels moeten nog opgehaald moeten maar toch voelt het alsof ik nu klaar ben. Het zal wel komen omdat de tegels verhuizen een klusje is dat ik met iemand anders ga doen. Moe maar voldaan ging ik gister naar huis. De klus is geklaard! 🙂

 

Laatste loodjes

De laatste loodjes wegen zwaar. De tuin lijkt aardig leeg, maar moet compleet schoon opgeleverd worden. En dan blijkt daar toch nog best wat werk in te zitten. Nu de aarde zo ontzettend nat is, is het onkruid verwijderen veel meer werk dan in de zomer. Maar ik ben vastberaden om mijn borg weer terug te krijgen en dus moet de tuin helemaal schoon.

Inmiddels zijn alle tegels eruit gewipt en op stapeltjes gezet. Achterin de tuin, naast de kast, is nog een stukje tuin waar teveel wortels in zijn blijven zitten. Verder is het een kwestie van al het onkruid verwijderen en de laatste groente oogsten. Nog even doorbijten en hopen op een paar droge dagen.

De tuin die geen tuin meer is…

Het is geen tuin meer te noemen, het lapje grond waar ik deze week bezig ben. Toch moet er nog wel op gewerkt worden. De tegels opstapelen is het meeste werk niet meer. De klei eraf schrapen zorgt al voor meer tijdverdrijf. Het is vooral het weghalen van de iets te enthousiaste bodembedekker en het onkruid dat altijd maar weer terugkomt.

Vanmorgen was het nat. Het regende niet maar de kleigrond was verzadigd van het regenwater. Bij elke stap die ik in de tuin zette werd ik een beetje groter. Elke keer dat ik de schep in de aarde stak, bleef er meer klei aan hangen. En mijn handschoenen waren helemaal glad en glibberig. Om onder zulke omstandigheden een steeds afbrekende bodembedekker uit de klei te moeten peuteren… ik heb wel eens leukere dingen gedaan. Maar gelukkig ben ik aardig opgeschoten. Ik kon weer twee kruiwagens bij de buren legen en zo langzamerhand komt het einde in zicht. Aan het eind kon ik ook nog wat oogsten: prei voor in de snert.

Bomen planten

Ik heb getwijfeld of ik mijn fruitbomen wel wilde verhuizend. Er zit best een risico aan dat de boom het niet overleefd en het uitgraven en planten leek me veel werk. Ik wilde het toch proberen, als ik ze niet zou meenemen zou ik ze tenslotte ook kwijt zijn (helemaal nu er nog geen volgende tuinder bekend is).

Het uitgraven viel me alles mee. De appelboom paste met zijn wortels zelfs nog gewoon in een flinke emmer. De pruimenboom vervoerden we met de wortels in een vuilniszak. De boom moest dus dezelfde dag weer in de aarde gezet worden maar daar bleken we gelukkig ruim de tijd voor te hebben. Terwijl de mannen de aanhanger leeghaalden begon ik met het planten van de bomen.

Met deze nieuwe start wil ik graag wat meer structuur in de tuin aanbrengen. Vooral bij het planten van (grote) vaste planten houd ik er rekening mee. Een  goed begin is het halve werk. En zo hebben de pruimenboom en appelboom een mooi centrale plek gekregen in het midden van de tuin. Er tussen komt nog de pioenroos. Het vak dat ik ervan maak kan verder vaste planten/bloemen bevatten. In mijn hoofd zie ik het al helemaal voor me.

Dierenleed

Het stukje grond tegen de muur van de gemeentewerf aan is niet zo goed te gebruiken als moestuin. Door de hoge muur komt er maar weinig zon. Door de vereniging wordt het dan ook niet meegerekend voor je aantal vierkante meters. Maar gebruiken mag je het wel en de afgelopen jaren groeiden daar verschillende vaste planten. Een klimhortensia, lampionplant, gele Wederik, clematis (die overigens maar slecht op gang kwam en vervolgens waarschijnlijk is overwoekerd) en verschillende bodembedekkers. Verder was daar mijn composthoop, takkenhoop en een plekje voor mijn tuinkast.

Soms kwam ik daar padjes tegen. Onopvallend donkerbruin. Soms ritselde er wat tussen de lange stelen van de Wederik en overwoog ik om snel alles opzij te buigen in de hoop te ontdekken welk diertje zich daar schuilhield.

Maar nu… nu wordt álles weggehaald. Er zal niets anders overblijven dan kale grond. Logisch als je bedenkt dat een volgende tuinder met zijn eigen plannen en ideeën komt. Maar uitermate wreed als je denkt aan al die diertjes die er een huis hadden gevonden. Het liefst nam ik ze allemaal mee naar de M&M-tuin maar ik denk niet dat ze daar gelukkig van worden. Hopelijk gaan de werkzaamheden langzaam genoeg om ze rustig te kunnen laten vertrekken naar een tuin (of twee) verderop. In dat geval heeft het tenminste een voordeel dat er nog zoveel te doen is.

Tuin leegmaken

28 september 2017

Ik ben momenteel druk bezig met het leeghalen van de Spruit-tuin. Er zit genoeg arbeid in om stukjes over te schrijven voor mijn blog maar het komt er steeds niet van. Dan maar even een overzichtje van de werkzaamheden van de laatste weken.

13 oktober 2017

Eind september begon ik met de hoek van de frambozen. Alle takken werden afgeknipt en vervolgens begon het graafwerk. Een frambozenstruik kan behoorlijk woekeren onder de grond en voor je het weet staat de plant overal in je tuin. Tegen de tijd dat ik daar achter was heb ik om de fruithoek heen een stuk worteldoek verticaal ingegraven. Dat heeft ervoor gezorgd dat de plant niet helemáál overal zit. De hoek met frambozen is desondanks aardig groot. Een volgende huurder van de tuin zal niet blij worden van talloze wortels in de tuin die overal weer nieuwe plantjes doen groeien. Tijd om de hele hoek door te werken. Het leek me erg intensief werk maar dat valt me mee. Toen ik eenmaal de eerste pol met takken en wortels eruit had ging het redelijk vlot verder. En wat is het heerlijk weer geweest om in de tuin te werken!

14 oktober 2017

Ik wissel het intensieve graafwerk wat af met licht tuinierwerk. De droogbonen zijn inmiddels allemaal geoogst en liggen thuis te drogen. De pioenroos is uitgegraven en staat in een grote pot te wachten op vervoer. De bessenstruik is gekortwiekt zodat deze makkelijker vervoerd kan worden (tsja, een jaartje minder oogst dan maar…) Tegelpaadjes veranderen in stapeltjes. En ondertussen loop ik heen en weer naar de ‘buren’ voor al het groen afval. Kortom: er gebeurt genoeg! En het is érg fijn dat het dit najaar nog zo vaak mooi weer is!

19 oktober 2017

Vooraanzicht Spruit-tuin

volkstuinDe Spruit-tuin verandert in hoog tempo. Frambozenstruiken die afgeknipt worden, druivenbogen die gesloopt zijn en bodembedekkers die verwijderd worden. het is leuk om even te laten zien hoe de tuin er momenteel uitziet. Hoewel, momenteel is het wel alwéér wat anders, de foto is alweer een week ‘oud’ en de spitskool op de voorgrond is inmiddels geoogst. Of de kas er nog staat is ook nog even de vraag. Ik had even een weekje ’tuin-vrij’ en het zou zomaar kunnen dat de kas de afgelopen week afgebroken is. Best prettig dat er iets in mijn tuin opgeruimd gaat worden waar ik me helemaal niet druk om hoef te maken. En dan ook nog eens zoiets groots als een kas. Heerlijk hoor. Mocht er nog iemand de wortels van de frambozenstruiken ’s nacht willen uitgraven dan laat ik me graag verrassen 😉