Er zit nog groente van de tuin in mijn vriezer en deze week eet ik er soep van. Tomatengroentekurkumasoep wel te verstaan. Met tomaten, bloemkool en prei uit eigen tuin. Wie wat bewaard heeft wat! En hoewel ik van tevoren had gedacht niet veel groente in de vriezer te bewaren blijken de restjes samen toch nog wel wat op te leveren. Een flink stevige soep waar je u tegen zegt en waar je lepel rechtop in blijft staan. Ja, écht, ik heb het speciaal voor jullie even op de foto gezet want hoe vaak zie je nu zulke stevige soep? En lekker dat het was! Héérlijk. Jammer dat jullie er niet ook even van kunnen proeven.
En het recept? Eh… oei… dat wordt moeilijk want tegenwoordig doe ik dat vooral op gevoel. Na veel oefenen ontwikkelt het gevoel voor hoeveelheden zich steeds beter en dan is geen één soep meer hetzelfde of als recept op te schrijven.
Laat ik het zo omschrijven: ik ben begonnen met het fruiten van 2 uien en het laatste teentje knoflook dat ik nog in huis had. Daar voegde ik 2 à 3 theelepels kurkuma aan toe. Vervolgens de cherrytomaten (hoeveelheid was ongeveer een ijscobakje) wat water en nog een beetje rauwe, bevroren bloemkool. Dit heeft een tijdje staan koken. Ondertussen bracht ik de soep op smaak met een bouillonblokje, peper, zout, kruidnagel en oregano (niet te bang wezen om er wat in te gooien, voor een soep heb je best wat kruiden nodig en als je regelmatig even proeft gooi je er niet snel teveel in) Als laatste voegde ik een restje al gekookte prei toe, een klein blikje maïs en ongeveer één paprika.
Tegen de tijd dat de soep zowat klaar was bedacht ik me dat een laurierblaadje misschien nog wat kon toevoegen aan de smaak dus daar heb ik er nog 2 van bijgedaan. Het eerste kommetje soep was er toen al uit, maar als het een dag staat trekt de smaak er nog wel in voor het volgende kommetje.
Ik ben benieuwd wie er binnenkort zelfgemaakte soep gaat eten. 😉