Kurkuma

Kurkuma, tot zo’n 1,5 jaar terug had ik nog nooit van het woord gehoord. Laat staan dat ik wist wat het was. Inmiddels eet ik het wekelijks en heb ik de afgelopen week voor het eerst de verse variant uitgeprobeerd. DSCN9269Ook als je nog nooit van kurkuma hebt gehoord is de kans groot dat het je het wel eens door je eten hebt gedaan. Het is namelijk een belangrijk onderdeel van kerriepoeder. Kurkuma, ook wel geelwortel genoemd, is een kruid met een wat bittere smaak. En wat je niet snel vergeet is de knalgele kleur.

Qua uiterlijk doet het denken aan gember, alleen is het iets kleiner. En zodra je het opensnijdt knalt de gele/oranje kleur je tegemoet. Deze kleur laat je de eerste twee dagen ook niet meer los, alles waar het mee in aanraking komt blijft een tijd geel. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze geelwortel ook wel als kleurstof wordt gebruikt.

Waarom ik schrijf over kurkuma is omdat het een kruid is (makkelijker verkrijgbaar als poeder dan vers) dat een aantal heel interessante gezonde effecten heeft. In India wordt het veel gebruikt om het eten mee te kruiden en uit verschillende onderzoeken is gebleken dat dit de oorzaak is van het (veel) lagere percentage van verschillende soorten kanker in dit land. Sterker nog, het wordt in Azië gebruikt als medicijn tegen onder andere Alzheimer en Parkinson. Ook helpt het tegen ontstekingen, waaronder reuma.

Sinds ik weet hoe gezond kurkuma is, voeg ik regelmatig een theelepel van dit kruid toe aan mijn eten. Met name in combinatie van zwarte peper want dit versterkt de werking. Het leek me leuk om eens een verse geelwortel te eten en ik ontdekte het afgelopen week bij de biologische winkel. Leuk!

Misschien komt het binnenkort nog wel eens langs op mijn blog, als ik het ga planten in mijn tuin. Ik zie namelijk net een foto en concludeer dat het prachtig kan bloeien.

Tot zover mijn promo-praatje over kurkuma 😉

Gebruikte websites:

 

Koekjes om van te smullen

Terwijl er op de tuin nog maar weinig te beleven valt, kan ik zo nu en dan nog genieten van mijn gezwoeg van het afgelopen jaar. Maar daar moet dan wel eerst weer wat voor gebeuren, namelijk: koken.

aardappelkoekjes_beslagMaandag ging ik samen met een vriendin aan de slag met de aardappels. Ik wilde al een tijdje zelf een soort rösti-rondjes maken en zo samen is dat natuurlijk wel gezellig. We vonden twee recepten die allebei niet helemaal aan de voorwaarden voldeden maar met wat ervaring en wat gevoel konden we daar ons eigen recept wel van maken. En zo zaten we bij de avondmaaltijd te smullen van knapperige, versgebakken aardappelkoekjes.

aardappelkoekjesNatuurlijk willen jullie graag het recept even uitproberen als trouwe navolgers van deze blog 😀 Dit recept is zeker de moeite waard om je eens over te buigen!

De hoeveelheden qua aardappels hebben we wat gegokt, (och ja, ’t is weer ’s zover…. 😉 ) maar volgens het (ene) recept moest het 350 gram zijn. De hoeveelheid prei en ui die je toevoegt kun je aanpassen aan de hoeveelheid aardappels die je gebruikt; het mengsel moet grotendeels uit aardappels bestaan om de goede structuur te behouden.

  • Rasp de aardappels, spoel ze in een zeef af onder de kraan en duw het vocht eruit.
  • Snijd een ui, een teentje knoflook en een halve prei in fijne stukjes en doe dit erbij.
  • Maak een mengseltje van 60 g volkorenbloem, 1 ei, 1/2 theelepel kurkuma, beetje zout, 1/2 theelepel oregano, snufje cayennepeper (of chilipoeder) en 3 eetlepels melk (wij hebben de melk vervangen door 2 eetlepels water en een klontje boter om het recept melkvrij te maken)
  • Roer het mengsel door de geraspte aardappels.
  • Verhit in een koekenpan een flinke bodem olie en wacht tot deze op temperatuur is.
  • Schep een flinke lepel van het aardappelmengsel in de pan en druk het enigszins plat, maak zo meerdere koekjes.
  • Draai de koekjes na een paar minuten om, als ze bruin zijn is het goed (afhankelijk van hoe heet de olie is en blijft duurt dit een paar minuten of nog wat langer)
  • Leg de koekjes hierna even op een paar velletjes keukenpapier om een deel van het vet kwijt te raken.

De koekjes zijn lekker bij de groente, maar kun je ook gewoon eens als een tussendoortje eten. Bij mijn tweede bakserie (vandaag) ontdekte ik dat ze warm het lekkerste zijn omdat ze dan het meest knapperig zijn, maar dat ze koud ook nog heerlijk zijn.

aardappelkoekjes

Stevige soep

soepEr zit nog groente van de tuin in mijn vriezer en deze week eet ik er soep van. Tomatengroentekurkumasoep wel te verstaan. Met tomaten, bloemkool en prei uit eigen tuin. Wie wat bewaard heeft wat! En hoewel ik van tevoren had gedacht niet veel groente in de vriezer te bewaren blijken de restjes samen toch nog wel wat op te leveren. Een flink stevige soep waar je u tegen zegt en waar je lepel rechtop in blijft staan. Ja, écht, ik heb het speciaal voor jullie even op de foto gezet want hoe vaak zie je nu zulke stevige soep? En lekker dat het was! Héérlijk. Jammer dat jullie er niet ook even van kunnen proeven.

En het recept? Eh… oei… dat wordt moeilijk want tegenwoordig doe ik dat vooral op gevoel. Na veel oefenen ontwikkelt het gevoel voor hoeveelheden zich steeds beter en dan is geen één soep meer hetzelfde of als recept op te schrijven.

stevige soepLaat ik het zo omschrijven: ik ben begonnen met het fruiten van 2 uien en het laatste teentje knoflook dat ik nog in huis had. Daar voegde ik 2 à 3 theelepels kurkuma aan toe. Vervolgens de cherrytomaten (hoeveelheid was ongeveer een ijscobakje) wat water en nog een beetje rauwe, bevroren bloemkool. Dit heeft een tijdje staan koken. Ondertussen bracht ik de soep op smaak met een bouillonblokje, peper, zout, kruidnagel en oregano (niet te bang wezen om er wat in te gooien, voor een soep heb je best wat kruiden nodig en als je regelmatig even proeft gooi je er niet snel teveel in) Als laatste voegde ik een restje al gekookte prei toe, een klein blikje maïs en ongeveer één paprika.

Tegen de tijd dat de soep zowat klaar was bedacht ik me dat een laurierblaadje misschien nog wat kon toevoegen aan de smaak dus daar heb ik er nog 2 van bijgedaan. Het eerste kommetje soep was er toen al uit, maar als het een dag staat trekt de smaak er  nog wel in voor het volgende kommetje.

Ik ben benieuwd wie er binnenkort zelfgemaakte soep gaat eten. 😉