Gelei-soep

Aaraardpeersoepdpeer… tsja, wat maak je daar eigenlijk van? De ‘proef-aardpeertjes’ heb ik toen door de soep gedaan. Ze waren al wat rimpelig en zacht geworden, het leek me niet meteen een goed plan om daar nog veel bijzonders van te maken. Maar dit keer, met mijn mooie verse, stevige aardperen wilde ik iets maken waarna ik tenminste een idee zou hebben van de smaak van deze knol.

Het is soep geworden. En om te kunnen kennismaken met de smaak heb ik er bewust niet teveel andere ingrediënten in gedaan. Het resultaat: een gelei-achtige soep, het deed me een beetje denken aan half doorzichtige gelatine. Niet meteen een lust voor het oog. De meeste recepten die ik was tegenkomen voegden er dan ook room toe maar dat wilde ik niet. Ik moest concluderen dat de aardpeer niet een uitgesproken smaakt heeft. Velen combineren het met pastinaak, Parmezaanse kaas, room, nootmuskaat en/of prei.

Mijn soep bevatte aardpeer, prei, nootmuskaat en peper en zout. Wat mij betreft toch wel een minimum aan ingrediënten. Het soepje smaakte wel maar ik was er niet enthousiast over. De volgende keer wil ik er wat meer werk van maken nu ik weet dat de smaak niet van de aardpeer zal komen. Ik zag nog een lekker recept met kerrie. Binnenkort dus maar weer eens naar de tuin om te oogsten.

Op verzoek

pompoenenIk kreeg commentaar dat ik bij een overheerlijke maaltijd foto’s maakte voor mijn blog en deze vervolgens nooit zijn verschenen. Tsja… dat krijg je ervan als je het recept niet meer zo goed kunt bedenken en je je afvraagt of er mensen zijn die nóg meer soepgerechten gaan maken. Eigenlijk jammer, want de soep was ontzettend lekker, al was het dan wat aan de pittige kant.

Wat ik jullie in ieder geval kan vertellen is dat je van de witte pompoen ook heerlijke soep kunt maken. Je moet iets meer smaak toevoegen dan bij de oranje pompoen, door bijvoorbeeld ook prei toe te voegen, maar het is zeker het uitproberen waard!

pompoensoep

Stevige soep

soepEr zit nog groente van de tuin in mijn vriezer en deze week eet ik er soep van. Tomatengroentekurkumasoep wel te verstaan. Met tomaten, bloemkool en prei uit eigen tuin. Wie wat bewaard heeft wat! En hoewel ik van tevoren had gedacht niet veel groente in de vriezer te bewaren blijken de restjes samen toch nog wel wat op te leveren. Een flink stevige soep waar je u tegen zegt en waar je lepel rechtop in blijft staan. Ja, écht, ik heb het speciaal voor jullie even op de foto gezet want hoe vaak zie je nu zulke stevige soep? En lekker dat het was! Héérlijk. Jammer dat jullie er niet ook even van kunnen proeven.

En het recept? Eh… oei… dat wordt moeilijk want tegenwoordig doe ik dat vooral op gevoel. Na veel oefenen ontwikkelt het gevoel voor hoeveelheden zich steeds beter en dan is geen één soep meer hetzelfde of als recept op te schrijven.

stevige soepLaat ik het zo omschrijven: ik ben begonnen met het fruiten van 2 uien en het laatste teentje knoflook dat ik nog in huis had. Daar voegde ik 2 à 3 theelepels kurkuma aan toe. Vervolgens de cherrytomaten (hoeveelheid was ongeveer een ijscobakje) wat water en nog een beetje rauwe, bevroren bloemkool. Dit heeft een tijdje staan koken. Ondertussen bracht ik de soep op smaak met een bouillonblokje, peper, zout, kruidnagel en oregano (niet te bang wezen om er wat in te gooien, voor een soep heb je best wat kruiden nodig en als je regelmatig even proeft gooi je er niet snel teveel in) Als laatste voegde ik een restje al gekookte prei toe, een klein blikje maïs en ongeveer één paprika.

Tegen de tijd dat de soep zowat klaar was bedacht ik me dat een laurierblaadje misschien nog wat kon toevoegen aan de smaak dus daar heb ik er nog 2 van bijgedaan. Het eerste kommetje soep was er toen al uit, maar als het een dag staat trekt de smaak er  nog wel in voor het volgende kommetje.

Ik ben benieuwd wie er binnenkort zelfgemaakte soep gaat eten. 😉