Bonen eten

bonenplantDe bonenplanten zijn lekker aan het groeien en produceren flink wat boontjes. Vandaag ben ik druk aan het plukken geweest. Niet alleen de boontjes werden geplukt, ook het onkruid dat welig tiert tussen de planten. De bonenoogst bestond uit allerlei verschillende soorten bonen. Snijbonen, wieringerbonen, kievitsbonen, Montana, yingyang- en citroenbonen. Hoewel alles als sperzieboon (of snijboon) gegeten kan worden is de ene soort wel wat geschikter dan de andere. Zo vind ik zelf de Montana erg lekker en teel ik bijvoorbeeld kievitsbonen voornamelijk voor de droogbonen. Er komt echter een langere en rijkere oogst als je de bonen regelmatig plukt, vandaar dat ik ze tussendoor als sperzieboon eet.

De oogst was vandaag teveel om in één keer op te eten. De rest heb ik kort gekookt en zit inmiddels in de vriezer voor een andere keer.

Bonenplanten met slierten

Overal om mij heen zie ik in tuinen van die ‘bonenstaken’ staan. Ik weet nu waar de naam vandaan komt want er groeien ook daadwerkelijk bonen langs de stokken. Inmiddels heb ik zelf ook van deze stokken maar die staan naast de tomatenplanten en de kapucijners. Jaja, voor het eerst heb ik ook ‘klimbonen’, de kapucijners kunnen wel tot 2 meter hoog worden. Al had ik ze daarvoor waarschijnlijk eerder en betere steun moeten geven, maar goed. Verder heb ik liever lage bonenplanten. Daar hoef ik niet op tijd stokken naast te zetten, geven mij niet het dilemma of ik deze stokken nog weer moet verstevigen of de vraag hoevéél stokken ik nodig heb enzovoort. Heus, ik ga het eens proberen maar alles in stappen. Dus… dit jaar nog lage bonenplanten.

Dacht ik.

DDSCN1769e bonenplanten groeien goed, razendsnel en zien er prachtig uit. Alleen sommige planten hebben w0at ‘slierten’. Dat kan ik me van vorig jaar helemaal niet meer herinneren eigenlijk. En die droogbonen die ik heb gezaaid, dat zijn toch ook gewoon lage planten…?

Bij nader bestudering van de bonenplanten ontdekte ik dat ik wel degelijk klimbonen heb. En opeens begint mij iets te dagen. Had ik niet ook een soort dat klimt en dat ik vorig jaar nog lekker heb laten liggen omdat ik dat ’te moeilijk’ vond? Waar is dat zakje eigenlijk gebleven?

Een paar dagen later kom ik het zakje tegen. Leeg. En laten die bonen er nu precies hetzelfde uitzien als de Montana, de lage bonenplant. Hmmm… ze zitten dus ook nog eens lekker door elkaar. Ik had nog wat stokken, dus die staan er nu tussen. Niet ‘mooi op tijd’ natuurlijk, maar pas als de plant al hulpeloos om zich heen heeft gegrepen met zijn lange ‘slierten’. Maar goed, wie weet ontdekken ze de prachtige lange bonenstaak nog vóór het te laat is. En wie weet zaai ik volgend jaar wel alleen maar klimbonen omdat ik de smaak te pakken krijg.

zaaien

Ik heb me er maar bij neergelegd dat het zaad van de bloemkool en sla niet ontkiemt. Ik kan er nog wel langer op gaan wachten maar voor hetzelfde geld is het een tijdje wat te droog geweest en komt het gewoon niet meer. En het nut van voorzaaien (en een voorsprong hebben) is op den duur ook verdwenen.

Zonet heb ik dus maar weer opnieuw zaad in de wc-rolletjes gedaan. Eerst de aarde goed natgemaakt en vervolgens de zaadjes er zachtjes in gedrukt. En omdat ik toen toch bezig was heb ik ook maar de bonen gezaaid. Jaja, weer wat nieuws, vorig jaar had ik die nog niet. Van de ‘wijnboer’ kreeg ik wat boontjes van een laagblijvende soort, genaamd Montana en afgelopen week kon ik van mijn werk wat stamslabonen meenemen (klimmers). Wilde ik vorig jaar nog geen klimende bonenplanten, dit jaar lijkt me dat wel weer een leuke uitdaging. En vind ik een stellage bouwen te lastig dan kan ik ze (als daar dan nog plek voor is) ook op mijn balkon houden en tegen de afscheiding laten opklimmen.

Mijn vensterbank is ondertussen al behoorlijk gevuld, de lamellen ’s avonds dichtdoen is bijna overbodig want het verschil tussen op en dicht is maar zo’n 30 cm. Het wordt tijd dat er wat plantjes naar buiten kunnen; de zwarte bes ben ik al aan het afharden. De rest zal voorlopig nog wel in de vensterbank blijven staan. Ach, het heeft ook wel iets hoor, je zit er zowat met de neus bovenop als de zaadjes ontkiemen en het eerste groen boven de grond piept. Dat maak je ook niet dagelijks mee!

Tuinpraatjes

Met sommige medetuinders heb ik vaker een praatje dan met andere. Hoever onze tuinen van elkaar af zitten maakt natuurlijk uit, maar ook het tijdstip waarop ’n ieder in z’n tuin is. Of de behoefte aan een praatje. Met één man maak ik al vanaf vrijwel het begin graag een babbeltje. Een vriendelijke man die ik voor mijzelf de ‘wijnboer’ noem omdat hij zoveel druiven verbouwt. Zo nu en dan vraag ik hem eens om raad of praten we gewoon even over het weer of over niets in het bijzonders. Laatst hoopte ik een pompoen te kunnen ruilen tegen wat van mijn courgettes. Hij had echter niet zoveel pompoenen dat hij er teveel had en bovendien verbouwde hijzelf al courgettes. Ach, het was het proberen waard natuurlijk, je weet maar nooit. Hij had nog wel een andere soort pompoen die ik wel mocht hebben maar die moest nog even wat verder rijpen. Leuk! Even later liep ik met wat kropjes andijvie weer naar mijn eigen tuin.

Gister kwam ik bij mijn tuin en lag daar een mooie witte pompoen mij toe te lachen. Ah, leuk! Hij is eetbaar maar kan ook mooi te sier liggen. Van allebei wat dan maar? Even later kwam de wijnboer langs en babbelden we wat over de tuin. Hij liet weten dat als ik nog ’s wat boontjes nodig had om te zaaien ik het maar moest aangeven. Wat handig, ik was juist nog op zoek naar een lage soort bonen om volgend jaar te gaan verbouwen. Dus zo stond ik even later bij zijn tuin en kreeg ik wat bonen toegestopt. Montana, te zaaien vanaf half mei. Maar al voor te zaaien vanaf eind april. Goed idee.

Van het een komt het ander. Ik vroeg hem naar zijn wortels. Ik meende dat ik die van mij te laat had geoogst. ‘Nee hoor, je kunt ze tot de vorst laten zitten.’ Als ze te lang zitten kunnen ze gaan barsten. ‘Maar hoe komt het dan dat mijn worteltjes niet zo lekker smaken? Die we vroeger van pake kregen waren verrukkelijk en deze vallen mij nogal tegen…’ Welk soort ik had… eh, geen idee, dat moet ik thuis even opzoeken. Ik kreeg een paar van zijn wortels om te proeven. Alleen de geur van deze wortels was al een stuk beter dan die van mij. Amsterdamse bak. Ze smaken inderdaad beter. Ik ben benieuwd welke soort pake heeft.

En zo wisselen we kennis uit. Ook weleens andersom. Een tijdje geleden kwam een ervaren tuinder naar mij toe om te vragen welk soort bieten ik had, want die van mij zagen er beter uit dan de zijne. Leuk toch, zo samen optrekken!