Tag archieven: slakken

Vraatzucht

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

Ik was lekker bezig in mijn tuin. Thuis had ik een hele serie plantjes al opgekweekt en stukje bij beetje verdwenen ze naar de tuin. De koolplanten zijn goed aangeslagen en groeien… nou ja, als kool eigenlijk. De meloenen stonden ook mooi op tijd in de kas en leken al gesetteld. Maar toen kwam de week met heel veel regen. En met de regen kwamen ook de vraatzuchtige, glibberige slakken. In grote getalen.

Ik had verwacht dat het in de kas wel mee zou vallen. Tenslotte blijft het daar vrijwel droog. Maar helaas. Opeens waren drie prachtige meloenplantjes tot het laatste blaadje opgevreten. Ik kon wel huilen. Met het opkweken kwamen ze al niet zo goed op en met moeite had ik drie gezonde plantjes opgekweekt. Er stond nog een vierde in de vensterbank maar die had luis gekregen, een kwetsbare start. Maar goed, dit kwetsbare meloenplantje is misschien wel de enige kans op vruchten. Want ik ben wel van plan om nogmaals te zaaien, maar met zo’n enorme achterstand is het nog even de vraag hoe goed de meloenen nog rijpen. En waar koolplanten, sla en tomatenplanten overal te koop zijn in tuincentra, is dat met meloenplanten een schaarser verhaal. Ik heb er zelfs nog nooit eentje in de winkel gezien.

Het laatste meloenplantje staat inmiddels in de kas, bedolven onder een berg slakkenkorrels. Ook dan nog liggen de slakken alweer op de loer. Het blijft dus nog even spannend. De berg slakkenkorrels is vandaag weer even aangevuld en verder is het afwachten.

Naast het nuttigen van de meloenplanten hebben de slakken zich ook tegoed gedaan vele kropjes sla (daar hoeven we ons in ieder geval niet meer scheel aan te eten, al zou het fijn zijn als er nog wat overblijft), de enige pompoenplant en de beide courgetplanten. Hmmm. De laatste kan ik nog wel eens zaaien. Met een beetje aanmoediging komt dat nog wel goed. Want tegen deze bestorming kan geen gezonde plant tegenop:

Boerenkool

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN2478Herfstig weer, hartje zomer en ik ben bezig met boerenkool… Het klinkt wat absurd maar de plantjes zijn al van redelijk formaat en het is alweer tijden geleden dat ik de boerenkoolzaadjes in de aarde drukte.

Vandaag heb ik de plantjes in de tuin gezet. Een hele serie slakkenkorrels versieren de grond er om heen. Achter de coulissen  zitten de slakken al gereed om mijn boerenkool te bespringen (of traaaaag te bekrui-ui-ui-pen) en de plantjes in één nacht kaal te vreten. Eén nacht plezier voor deze slijmerige beestjes of een winter vol gezonde vitamientjes. Het is niet enkel om mijn verziekte relatie met de slakken dat ik voor het laatste kies. Ik hoop dat ze de plantjes nu met rust laten en laten opgroeien tot grote, boomachtige planten.

Tussen de boerenkool staat gele lupine, een groenbemester die ik dit jaar voor het eerst heb gezaaid. DSCN2479Helaas is dat ook favoriet eten voor slakken en zijn er al heel wat aangevreten of geheel opgegeten. Daarvoor is het grootste gedeelte van het zaad niet eens ontkiemd (of misschien zijn er vogels wezen picknicken) dus veel groenbemesting zal er niet zijn. Volgend jaar beter, voor dit jaar is de zaaiperiode helaas alweer voorbij.

 

Een bedje van stro

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN2411 Niet alleen de rode bessen moeten beschermd worden, ook de aardbeien willen graag wat extra aandacht. De meeste tuinders hebben een net over de aardbeiplanten maar gezien de plaatsen waar ik de aardbeiplantjes heb (laten) groeien is dat bij mij praktisch onmogelijk. Eén veldje kan ik met een net bescherming bieden, de rest staat zo verspreid dat daar geen beginnen aan is. Dat klinkt nadelig maar het heeft ook zeker een voordeel. De plantjes staan soms zo verstopt dat er weinig vogels aan zullen komen. Vorig jaar heb ik vrijwel geen aardbei gemist (en anders mag er van de 12 kilo ook best wat door de vogels opgegeten worden) van alle losse planten. Doorgaans heb ik meer last van slakken. Die kleine, zwarte naaktslakjes die kriskras door de aardbei kruipen en eten om nog voor de aardbei op is alweer een nieuwe te nemen. Dan klinken die vogels zo gek nog niet.

DSCN2410Een ander gevaar is rotte vruchten. Met het droge weer deze tijd valt dat wel mee, maar met een flinke hoosbui zullen de aardbeien snel gaan rotten als ze in de natte klei liggen. Zoals elk jaar heb ik ook nu weer bedjes van stro gemaakt waarop de aardbeien mogen zonnebaden. Van dat sprieterige, prikkende stro waar slakken een hekel aan hebben. Ik hoop dat het helpt. Het net laat ik nog even achterwege, misschien vinden de vogels die naaktslakken wel lekkerder dan de aardbeien…

Slakkenvraat

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN2096 Nat weer en malse blaadjes, wat wil een slak nog meer? Blijkbaar niets, de slakken zijn helemaal in hun element zo op, onder en in mijn bloemkoolplantjes. Ai…

Elke keer als ik in mijn tuin kom strooi ik wat van die blauwe korreltjes, speciaal voor alle slakken. Heerlijk vinden ze dat en het is het laatste wat ze eten. Maar goed, de rest van de slakken begint vervolgens aan de bloemkool. Ik hoop dat de plantjes de slakkenvraat overleven nu ik waarschijnlijk niet vaak genoeg langskom om wat slakkenkorrels te strooien.

DSCN2095

Nat, natter, natst

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Ik moest vanDSCN1933daag naar de tuin om weer wat te oogsten, vanmorgen was het droog maar had ik andere bezigheden. Vanmiddag was het één uurtje droog volgens buienradar. In de praktijk was het een miezerregen. Maar goed, tegenwoordig kan ik ook prima in de regen in de tuin werken, al is het dan wat minder lekker werken. EDSCN1932en mooie regenjas speciaal voor regenachtige tuindagen maakt het nog wat aantrekkelijker. De tuinhandschoenen, (twee paar, handig als het ene paar halverwege kletsnat is) hang ik erna mooi te drogen op de pvc-buizen in de tuinkast.

De slakken laten zich duidelijk zien, die zijn helemaal in hun element met dit weer. Ach, is er toch iemand die ervan geniet, of beter gezegd: een heleboel. 😉  DSCN1934

Bijzondere komkommer

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

Van de week lag er weer een prachtige komkommer op mij te wachten. Zo leek het althans. Toen ik de komkommer wilde pakken zag ik dat deze aangegeten was door slakken. Toen ik de komkommer oppakte voelde ik hoe licht deze was. De komkommer bleek volledig hol te zijn! Een hele bijzondere oogst heb je dan… 😉 Aardig van de slakken om zich tot één komkommer te beperken en niet van alles een paar hapjes te nemen. P_20150821_190211P_20150821_190206

Overvloed

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het is groeizaam weer met al die regen en warme dagen die elkaar afwisselen. Bijna een week niet naar de tuin is dan vragen om overrijpe vruchten maar het is soms niet anders. Vanavond ben ik maar snel weer eens wezen kijken op mijn favoriete plekje en ik had uit voorzorg maar een emmer mee genomen want tot nu toe kwam ik steeds bakjes te kort.

Nou, dat was een heel verstandig besluit want er waren niet alleen heel veel aardbeien maar ook erg veel frambozen. Omdat de frambozen nogal kwetsbaar zijn had ik daar een apart bakje voor meegenomen. Veel te klein dus. Gelukkig was er nog ruimte in de emmer. Het zijn prachtige dikke, donkerrode vruchten. Alweer een heel verschil met vorig jaar, toen waren ze veel kleiner.

Ruime een halve emmer vol nam ik weer mee naar huis. Wat een overvloed! En dan te bedenken dat de slakken er ook behoorlijk van groeien want de enigszins overrijpe vruchten worden druk bezocht. Er zijn zoveel slakken dat ik dit jaar niet eens meer bang ben om ze beet te pakken. Nou ja, het heeft niet mijn voorkeur maar als ik moet kiezen tussen de slak beetpakken of mijn oogst te laten opeten dan kies ik toch voor de slak. (Mocht er iemand zijn die overweegt slakken te eten, tenslotte zijn er genoeg mensen die dat doen, dan nodig ik diegene van harte uit om in mijn tuin wat te komen halen. Je hoeft zelfs geen toegangsgeld te betalen!)

Thuisgekomen heb ik de aardbeien gewassen en de overrijpe of minder fraaie vruchten in de vriezer gedaan voor de jam. Met de mooie aardbeien heb ik twee buren (heel erg) blij gemaakt. Ik ben er vrijwel zeker van dat ik allergisch ben voor de aardbeien. Ik kreeg al enkele keren de tip om ze af te spoelen met heet water en dat ga ik ook zeker doen, maar momenteel jeukt er nog van alles, helemaal na het oogsten dus ben ik er niet zo happig op. Bovendien heb ik meer dan genoeg frambozen om van te genieten.

Tuinieren

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

aardbeienAfgelopen zaterdag was het uitstekend weer om te tuinieren. Ik had voldoende tijd en ik had nog wat plantjes die in de tuin moesten dus sleepte ik mijn logé mee naar mijn tuin, de fietstassen volgeladen. Ik vind het altijd leuk om anderen mijn tuin te laten zien, vooral op mijn bloemen ben ik trots. En groene vingers of niet, iedereen kan zien dat die struik met grote rode bloemen mijn rozenstruik is en dat ik kan genieten van die grote, dikke bloemen.

Er waren een heleboel rijpe aardbeien dus we zijn begonnen met het plukken en snoepen van de aardbeien. Héérlijk! En wát een grote zaten erbij zeg…! De twee literbakjes die ik had meegenomen waren niet groot genoeg om alle aardbeien in mee te nemen. Een plantenbak voldeed ook wel, er zat toch al zand op de aardbeien.aardbeien

We oogstten nogmaals rabarber, genoten van de zon, koffie en de ijverige hommels, bestreden de slakkenvraat met slakkenkorrels, planten wat plantjes in de volle grond en terwijl ik een bos bloemen voor thuis verzamelde ging mijn logé aan de slag met het fototoestel. Leuk dat ik nu een hele serie foto’s van mijzelf in de tuin heb. Op de foto hieronder ruik ik aan de pioenroos die zaterdag voor het eerst in bloei stond. Mooi hoor, zo’n grote, zacht geurende roze bloem!

Thuisgekomen had ik de luxe dat ik een keer níet alles nog moest schoonmaken. Mijn logé bood aan om de aardbeien en rabarber schoon te maken terwijl ik de bloemen in een vaas zette. Hmmm, zo’n hulp is niet verkeerd hoor! Bovendien was het ook wel handig dat er iemand meehielp met aardbeien eten want er is meer dan genoeg en zoveel jam hoef ik dit jaar niet te maken.

pioenroos

Losgelaten

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Er is een hele reeks planten losgelaten in de vrije grond. Nou ja, nog wel beschermd door een net, maar de wortels komen geen belemmering meer tegen in de vorm van de bodem van de pot. Ze kunnen volop groeien maar moeten daarbij ook stand houden tegenover slakken, mollen, droogte of harde regen. Het zal mij benieuwen hoe het gaat. De rode kool die al enige tijd in de volkstuin staat doet het erg goed. De slaplantjes die ik had uitgeplant zijn allemaal opgegeten door de slakken. Tsja, slakkenkorrels helpen wel, maar na al die regen hadden de slakken daar niets meer van de vrezen. Gelukkig had ik nog niet alle plantjes uitgeplant en de grote kluit was niet aangevreten. Dus heb ik gister weer een hele serie uitgeplant en de rest mee naar huis genomen om veilig in de kas te laten opgroeien.

Van ‘de wijnboer’ kreeg ik twee planten spitskool. Leuk om ook eens uit te proberen. Wat dat betreft heb ik dit jaar heel wat verschillende groentes.

En… jaja, de spinazie is éindelijk opgekomen! Dit was het zaad dat niet aangevreten was en met al die regen had het zeker genoeg water. Gelukkig maar want ik wil er weer zaad van winnen om ook volgend jaar spinazie te kunnen eten.

Naast alle groente die groeit bloeien er op dit moment een heleboel bloemen. Om er ook van te kunnen genieten als ik thuis ben heb ik er wat afgesneden en zo staan er nu thuis twee vazen met daarin phacelia, een lekker ruikende rode roos, vingerhoedskruid en bieslook. Ik ben nog op zoek naar een plant waar ik wat blad van kan gebruiken om er een mooi boeket van te maken, daar zal ik morgen eens goed voor rondkijken in mijn tuin.

Aangezien de kas op het balkon weer zo goed als leeg was kon ik vanmiddag de plantjes van binnen overzetten in grotere potjes en buiten in de kas een plek geven. En zo schuift alles een beetje door en komt er weer wat ruimte in de vensterbank.

vrolijk?

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Vandaag even een flitsbezoekje aan de tuin gebracht. Even de zaadjes water geven evenals de nieuwe bessenstruikjes. Verder had ik niet zoveel tijd, anders had ik de aardappels die ik de vorige keer had gepoot er weer uitgehaald. Ik kwam er te laat achter dat ik ze precíes op het verkeerde plekje heb gepoot. Vorig jaar stonden daar namelijk de tomatenplanten. En die waren ziek. O ja… de meest verontrustende toestand om aardappels in te laten opgroeien…

Ondertussen groeit de rabarber als een dolle en de slakken groeien er vrolijk op mee. Ik wilde dat ze wat minder vrolijk meededen want dit kan wel eens een hele slakkenplaag worden. De bladeren van de rabarber die ik heb geoogst konden op de composthoop, samen met de dikke bladetende vriendjes. Op de composthoop kunnen ze hun buikje rond eten. Als dáár maar blijven… Een slak mag dan maar langzaam glijden, ik weet zeker dat ze de rest van de tuin wel weten te vinden. Het is een altijd durende strijd tussen plant en dier. Bij de rabarber is het duidelijk wie er wint. Straks de oogst even schoonmaken en dan kan het in de vriezer, wachtend op een beslag voor een overheerlijke rabarbercake waar het bij kan.