Ik vond nog een stoffen tasje met oud zaad. Een paar jaar geleden heb ik sla laten bloeien en het zaad in het stoffen tasje gestopt om het vervolgens te laten drogen in de cv-kast. Per ongeluk had ik echter ook zaad van de rucola in hetzelfde tasje gedaan en sindsdien… tsja… hangt het tasje daar maar te drogen en wordt het zaad maar sporadisch gebruikt. Na een paar jaar zal er weinig van ontkiemen. Dacht ik. Ik had nieuw zaad om te drogen (dit keer één soort tegelijk ;-)) dus het leek me handig om het oude zaad weg te gooien. Buiten stonden nog wat bakjes met aarde en zo was het snel verwerkt. Van de paar zaadjes die nog zouden ontkiemen kon ik misschien nog wat oogsten.
De duiven hebben er lekker in zitten rommelen. Of misschien moet ik de muis de schuld geven, nu deze nogal rond blijkt te scharrelen op het balkon. In ieder geval lag een dag later overal aarde en het zaad was niet meer netjes toegedekt. ‘Nou ja, tenminste nog iemand die er plezier van heeft,’ dacht ik. Het zaad bleek ech
ter nog kiemkrachtig; enkele paar dagen later zagen de bakjes groen van de kiemblaadjes. Of het kropsla of rucola is nog even de vraag maar groen(te) is het zeker.
Er is vandaag hard gewerkt in mijn tuin. Ik vind het leuk om te snoeien maar de laatste tijd is het wel erg hard nodig. Over de helft van de paadjes kon je niet eens meer lopen of moest je hele grote stappen maken om over alle woekerende planten heen te stappen. Vandaag ben ik deels bezig geweest met het vrijmaken van het pad achterin de tuin. De bodembedekker Duizendknoop had heel wat knopen gelegd en is in korte tijd verdubbeld. Ook de Vrouwenmantel deed hieraan mee. Dan nog de Rucola die spontaan was opgekomen en inmiddels al stond te bloeien, de vlinderstruiken die nog altijd veel te weinig ruimte hebben en daardoor steeds over de paden hangen en Lamsoor die ik ietwat te dicht bij het pad heb geplant. 
